* * *
Olislardan engashganda oy,
Tun vahmini quvadi yogʻdu.
Yulduzmi bu, quyoshmikan, hoy,
Yuragimda tugʻilgan tuygʻu?
Yorishadi butun vujudim,
Borliq aro yoʻq bunday yorugʻ.
Togʻdek oʻsar endi umidim,
Ruhim boʻlar zulmatdan forigʻ.
Entikishlar goʻzal gullardek
Uchib borar nigohlar misol.
Tomchi-tomchi qaysar doʻllardek
Botinimga yogʻilar visol.
Hayotimning kun-tunigacha
Tuygʻularim ochilib ketdi.
Yuragimning tub-tubigacha
Muhabbatim sochilib ketdi.
* * *
Qor edim. Koʻklardan otilgan,
Urildim yuzingga bexosdan.
Men oʻsha sochingga osilgan
Muzlagan nafasman… nafasman.
Sharfing ipiga oʻraldim,
Termildim yuzingga betoqat.
Xayriyat! Koʻzingni koʻroldim,
Yurakda uygʻondi muhabbat.
Orzular ogʻushi bir lahza,
Sharfing silkitding, toʻkildim.
Etiging poyida ezildim,
Suv boʻldim… suv boʻldim… suv boʻldim!
Bugʻlandim, bulutga aylandim,
Yomgʻirman bu safar, qor emas.
Koʻzingni koʻrishga shaylandim,
Koʻzingda muhabbat bor emas.
Farishtam soʻnggi bor men tomon
Kelsayding quvonchga toʻlardim.
Poylaringga tashlab oʻzimni
Sevgidan muzlagan boʻlardim.
* * *
Tun koʻksida oʻynoqlar shamol,
Gullar nurdan toʻqiydi qoʻshiq.
Kengliklarda kezinib xayol
Yulduzlarga boʻladi oshiq.
Gullar qadim qoʻshiqchilardir,
Turfa rangda ochilgan nota.
Yer xiromda, raqqosalardek
Maysalarning kuyi bexato.
Uylar yerga qilingan bandi:
Na kuylaydi, na qoni qaynar.
Oyoqlari zaminga botgan
Tushlarida oʻynaydi uylar.
* * *
Sevganiga yetolmagan oshiq edim,
Qoʻlin siltab ketolmagan oshiq edim.
Koʻngli bilan kuyib-kuyib ado boʻlgan,
Yor toʻyiga borolmagan oshiq edim.
Bugun koʻkdan yomgʻir emas, yosh oqadi,
O, koʻksimga mushtdekkina tosh botadi.
Yor-yorlarning sadolari buncha gʻamgin,
Yolgʻizlikning yoronlari qosh qoqadi?
Tun bagʻrini tilib-tilib uchadi kuy,
Kimni baxtli, kimni baxtsiz qiladi toʻy.
Yuragingni xotiralar tirnab tolmas,
Meni esa bir lahza ham eslama qoʻy.
Sevganiga yetolmagan oshiq edim,
Qoʻlin siltab ketolmagan oshiq edim.
Koʻngli bilan kuyib-kuyib ado boʻlgan,
Yor toʻyiga borolmagan oshiq edim.
* * *
Momolarim sochlarini qirqta oʻrib oʻtgan yer,
Bobolarim necha avlod suyak surib oʻtgan yer.
Halima XUDOYBERDIYEVA
Yomgʻir yuvgan qirlarimda lolalarim oʻsgan yer,
Baland-pastlik adirlarda dalalarim oʻsgan yer.
Momolarim urchugʻiday chir aylanar bu dunyo,
Bobolarim duo qilib, balolarni toʻsgan yer.
Xayr yogʻar, oydin nurli koʻchalarim yodimda,
Oʻlan aytar qiz boʻlguvchi chechalarim yodimda.
Ot choptirgan togʻalarim or talashib oʻtmoqda,
Akalarim kurash tushgan kechalarim yodimda.
Suvlar yurgan adirlarda koʻzim oqdi, oymomo,
Ikki daryo orasida soʻzim oqdi, oymomo.
Onamning koʻzlarini toliqtirar izlarim,
Eh, kimlarning koʻchasiga yoʻlim oqdi, oymomo?
Yomgʻir yuvgan qirlarimda lolalarim oʻsgan yer,
Baland-pastlik adirlarda dalalarim oʻsgan yer.
Momolarim urchugʻiday gir aylanar bu dunyo,
Bobolarim duo qilib, balolarni toʻsgan yer.
* * *
Ogʻrinaman, koʻzim yumib, jim,
Sogʻinchlarga burkaydi xayol.
Meni kutib yigʻlaydi yum-yum
Roʻmollari sudralgan ayol.
Ovozlarim qotar boʻgʻzimda,
Sovuq teshib oʻtar tanamni.
Qor, muz bosgan olis yoʻlimda
Uchratmadim nechun onamni?
Qaytolmadim, men noshud oʻgʻil,
Borliq yutdi nolamni zor-zor.
Poyezdlarga yalindim mungli,
Olib keling onamni bir bor.
Bahor kelar, toʻzgʻib ketar gʻam,
Nurga toʻlib ketar mungli yuz.
Qishlogʻimda kutadi onam,
Kutib turar vokzalda poyezd.
* * *
Qahraton. Izillar shamol,
Derazani chertadi tovush.
Tor xonaga bandi oʻy, xayol
Yuragimga oʻrnashgan xomush.
Otilgudek boʻlar koʻzlarim,
Yurak istar yerning hidini.
Topilmagan nodir soʻzlarim
Izlab yurar erkning izini.
Yaqinlashar qorongʻi, zulmat,
Shunda shiftda yoqilar quyosh.
Qismat uchun yigʻlayin desam
Muzlab qolgan koʻzimdagi yosh.
Yoʻq… yoʻq, endi, sukutga ketib,
Derazaga uraman oʻzni.
Yuragimdan topib olaman,
Allakimdir yoʻqotgan soʻzni.
Ruhimda erk kezinib yurar,
Tomirimda tiriklik kuyi.
Koʻzlarimning suratin chizar,
Mensiz qolgan qishloq kun boʻyi.
Elyor MUROD
“Sharq yulduzi” jurnali, 2016–1
https://saviya.uz/ijod/nazm/yurakda-uygondi-muhabbat/