Tebratguday koʻkni ifor shamolingiz

 BULOQ

Bir ajoyib buloq bor,

Nurota tomonlarda,

oy suv ichar intizor,

quyosh suzar tonglardan,

adirlar shod qoʻyar lab,

togʻlar chopar totgali,

qirlar oʻyib qoʻyarlar,

bagʻrini uygʻotgali,

toʻrgʻaylar qotar ekan,

koʻkda zoʻr hayratidan,

bu buloq botar ekan,

chiqib Yer poytaxtidan,

baliqlari oʻlarmish,

oʻzga suvni kechsa gar,

millat millat boʻlarmish,

shunday suvni ichsalar.

EY OSMON

koʻnglimga kir,

dunyodan bir oʻtirgaysan,

ey osmon, koʻnglimga kir,

qafasingdan qutulgaysan,

bepoyonsan, kekkaymagin,

koinotga enkaymagin,

ey osmon, koʻnglimga tush,

parvoz qilgin, misoli qush,

soʻtilgaysan-sitilgaysan,

har xil izdan titilgaysan,

ey osmon, koʻnglimga tush,

mahkumlikdan qutulgaysan!

JAMOLINGIZ

(Xalq qoʻshiqlari yoʻlida)

Tong otadi oppoq-oppoq ohlar urib,

tonglarni ham uygʻotadi salomingiz,

kun uygʻonar koʻksimda ham toʻlqin surib,

tebratguday koʻkni ifor shamolingiz,

har tomondan qarar qushlar sayrogʻi yoʻq,

lol qoldirar boqishdagi savolingiz,

jilmaysangiz xarobaning vayroni yoʻq,

osmondan ham balandmidi xayolingiz,

daryo qizil… sohiliga uradi bosh,

shafaqdan ham qirmizidir roʻmolingiz,

qushlar qulab tushar koʻkdan, yetmas bardosh,

yiqitadur elni jilva, jamolingiz,

koʻkdan tushib yoʻllar koʻkka talpinganday,

quyoshdan ham goʻzalmidur aʼmolingiz,

toʻkiladur hiloldan nur oltinlarday,

dunyoni yoʻq qilar bir kun visolingiz.

QIZGʻALDOQ

bir chiroq kabi boʻlding sen,

gʻamgin kunlarimda porillab porlab,

koʻnglimga nur boʻlib nogoh toʻlding sen,

yoʻlimda jaranglab, zorillab-zorlab,

oniy yoʻlovchiga boʻlolding quvonch,

yoqding yuragida(y) qirmizi chiroq,

shamolli umringda men ham biror on

darding olay deyman, gʻamgin qizgʻaldoq!

QUSHChA

Nechun nuqul yigʻlaysan,

kaftimcha ham kelmaysan,

boshni olasan pastga,

shamollarday yelmaysan

uchmaysanmi oy tomon

gul-chechakka boy tomon,

qanotlaring tovlanar,

tumshuqchang olovlanar

qaraysan boshing bilan

ikki quyoshchang bilan,

noshukur deysan inson,

togʻday bardoshchang bilan,

kelmaysan barmogʻimcha,

olam jo tomogʻingga,

er titrar figʻoningga,

koʻk qular oyogʻingga.

OYLAR

suvda qalqinar

olma kabi yuzlari

soy sohilga talpinar

giyohlarda koʻzlari

giyohlar shamollarda

tebranar goʻzallarday

tulporlar xayollardan

chiqib yurtda oʻzarday

ey yurtimning bogʻlari

tark etmang xayolimni

olov yoshlik chogʻlari

kutadir shamolini

ey yurtim tulporlari

izlangiz gʻirotlarni

izlang boychiborlarni

alplarning zuryodlarin

har uyur orasida

boychiboru gʻirot bor

har goʻdak norasida

koʻzida hur hayot bor

ul umiddir kutadir

oʻtib kunlar va yillar

yoʻllarga koʻz tutadir

kishnoqqa toʻlsin yoʻllar

oyogʻingiz tolmasin

qanotingiz hur kabi

vatan alpsiz qolmasin

alpsiz elning yoʻq qalbi

boychiboru gʻiroti

mustahkam bir taxti yoʻq

oʻtar dod-la hayoti

alpsiz elning baxti yoʻq

siz yurt sari yuguring

baxtsiz kimki ahdi yoʻq

sizni kutar ulguring

qalbsiz elning baxti yoʻq

qaytaring Boysarini

Boyboʻrini qutqaring

Qoʻngʻirot elin barini

turk yurtlarin qutqaring

giyohlar shamollarda

tebranar goʻzallarday

tulporlar xayollardan

chiqib yurtda oʻzarday.

KOʻNGUL

Gul dengizi azim, hur,

shiddati ummondan zoʻr,

soʻz bilan u toshlanur,

soʻz bilar yuvoshlanur,

soʻzlar oʻlur, oʻldirur

va qiyomat boshlanur…

OY

Sokin, tiniq edi koʻl,

maftun boʻldi bir osmon,

dard birla oh urdi koʻk,

koʻl koʻksi qirmiz… hamon.

BOSHNI

xam qilmadim kelgan gʻamlarga

ular ham kelgandi boshin qilmay xam

ham gʻamni suyadim nochor damlarda

ham suyadi gʻamlar shukur meni ham.

Yoʻldosh ESHBEK

“Yoshlik”, 2014 yil 8-son