***
Ruhim – yolgʻizlikni aylaydi talqin,
sassiz ogʻriqlarning dilida ne bor.
Bunchalar sovuqsan, bunchalar gʻamgin,
umrim suratlari ilingan
devor…
Haqqushning qonidan toʻragan oʻzim,
hammaga kelgan gʻam, menga ham kelgan.
Devor – yuragimning najotkor soʻzi,
devor – suyanmoqqa zor boʻlgan yelkam.
Oʻrtada ulgʻayar ozordir, devor,
faqat, oʻzinggacha yoʻl bordir, devor,
faqat, oʻzinggacha yoʻl bordir, devor,
devor boʻlolmagan devordir, devor…
Yashamoq dardida yonar, qotar muz,
kuzak quvib yurar bahorlarimni.
Ayting, axir qanday asrayin, hanuz
qulab ulgurmagan devorlarimni…
17.5. 2019
***
Soylarning jonidan simirdim dilgir,
hayotga toʻldirib tashna hovuchim.
Ichdim qongunimcha,
yongunimcha to
lovullab ketguncha moviyrang ichim.
Bahorlar yoʻlida isyon talashgan,
kuzlik qiyofamdan koʻchgan ojiz rang.
Yoqib yuborasan qanotlarimni,
ushlab ham qolmaysan,
istasang…
Men
senda
qolmagan
baxtdirman,
qara,
lablarimga qoʻndi bir soʻz “Alvido!”
Armoniga toʻygan bir sensan endi,
ayriliqqa koʻngan bir men, ey Xudo!..
Yuragini emas, yoʻq-yoʻq, shul damda
arosat qamraydi butkul ongini.
Sovuq derazaga yuzin bosar jim,
qarshilab
umrining
mensiz
tonggini…
2019, 20-may.
IKKI DARAXT QISMATI HAQIDA UCH SHEʼR
I
Yolgʻiz daraxt haqida ilk sheʼr
Bostirib keladi bu bogʻga xazon,
Kuzni tanimaydi bu bogʻ hali yosh.
Daraxt tonglar bilan yuzlashgan bu on,
Barglariga tomar bir tomchi quyosh.
Yoʻqligu borliqning qoshida karaxt,
Fasllar birma-bir yigʻlab oʻtardi.
Bu bogʻ oʻrtasida yolgʻiz bir daraxt,
Oʻzga bir daraxtni kutardi…
Intiqib kutardi, kutardi yonib,
Yoʻqdir kutmoqlikdan chorasi oʻzga.
Oʻzda yoʻq sevinib, kulib, quvonib,
Hatto ishongandir bir kunlik kuzga.
Umidu bardoshi sargʻaymay takror,
Gulgun chogʻlarini eslar u bot-bot.
Qaydadir adashib yuribdi bahor…
Daraxt gullamoqni unutgan nahot?!
II
Arosatda yozilgan sheʼr
Baxtimiz sochilgan, dardimiz butun,
Kuzagimiz mangu, bahorimiz yoʻq.
Tinmay aylanadi beparvo tun-kun,
Poyimizda zamin, boshimizda koʻk.
Oʻzicha yashaydi boshqa-boshqalar:
Shodliklar, quvonchlar, kulishlar.
Bizning koʻnglimizni soʻlishlar talar,
Umrimizni talar soʻlishlar.
Yelkamizni yezgan, yoʻq, qushlar yemas,
Gunohlar olajak jonni sugʻurib,
Na bir egnimiz bor qilgulik havas,
Ildizimiz borar kun-kundan chirib.
Yashaymiz bekoʻzu, yashaymiz bedil,
Koʻniktirmoq istab aylanar dunyo.
Endi, oʻlgungacha kuylaymiz betin:
“Arosatda qoldikmikan yo?
arosatda qoldikmikan yo?
arosatda qoldikmikan yo?!”
III
Yolgʻiz daraxt haqida soʻnggi sheʼr
Tashqari ezildi,
Qismati qaro,
Juda yupun edi bogʻlarning egni.
Minglab oʻsimligu minglab his aro,
Faqat shu daraxtga yolgʻizlik tegdi.
Shamollar kuylatdi alamli vido,
Magʻrur turdi: “Barcha oʻtingda yondir!”
Uning jimligi bir haqorat goʻyo,
Uning jimligi bir isyondir…
Azoblari sariq,
Dardi beyashil,
Olamga bor-budi nafratin toʻkdi.
Endi bahorlarning kelmogʻi hazil,
Endi bu dunyoda yashnamoq yoʻqdir.
Kuz… yurak oldida tiz choʻkmay yashay,
Tunlarga singgadi majruh bir farah.
Bahorda tushimga kiradi tinmay,
Yonib, yigʻlayotgan bechora daraxt…
09.04.2019
***
Dunyoni unutdim…
yoshli koʻzlarim,
qaqroq lablarimdan soʻnggi soʻz uchdi.
Lahzada yurakka choʻkdi zulumot,
bizsiz chorbogʻlarni xazonlar quchdi…
Dunyoni unutdim…
unutdim baxt ne?!
unutdim yolgʻonni, unutdim rostni.
Unutdim yashashni, oʻzni unutdim,
…soʻngra unut boʻlgan bir sheʼrni yozdim.
Esimda yoʻq sevgi, hasrat, ayriliq…
vujudimni yoqar bir soʻz – olov, choʻgʻ.
Seni unutmoqni unutmadim men,
Seni sogʻinmoqni unutganim yoʻq…
21.2. 2019
Rahmat BOBOJON