Zagʻizgʻon
Nima koʻrsa zagʻizgʻon
Darrovda ilib ketar.
Keyin duch kelgan yerga
Apil-tapil berkitar.
Sangʻib-sangʻib bir mahal
Esiga tushgani chogʻ,
Yashirganin ochofat
Qidiradi bogʻma-bogʻ.
Beandisha, topolmay
Alamdan jigʻibiyron.
Buyurmagan hech kimga
Oʻgʻirlik mol hech qachon.
Manzara
Osmon – dengiz,
Oy – kema,
Yengil suzib
Yuribdi.
Mayoq boʻlib
Yulduzlar
Yoʻl koʻrsatib
Turibdi.
Buloq
Turna koʻzli buloqcha
Qaynab yotar biqirlab.
Qaynaru toshib ketmas
Kulgan boʻlar qiqirlab.
Tarnovchaday yoʻl ochib,
Oqib-chopib ketadi.
Bogʻni qoʻmsab u tomon
Yoʻllar topib ketadi.
Niholga
Nozik nihol fayz qoʻshgan
Maydonchaga bir dunyo.
Mushuk, kuchuk, musicha
Tunda oʻynar doimo.
Bir kun chaqmoq chaqdi-yu,
Quyib berdi jalani.
Hoʻl boʻlishga toqat yoʻq,
Izlash kerak panani.
Kuchuk qochdi iniga
Qaramasdan suyakka.
Mushuk esa lip etib,
Chiqib ketdi ilgakka.
Musicha ham boʻgʻotdan
Oldi yomgʻir tegmas joy.
Jala chiqdi avjiga
Ariqcha ham xuddi soy.
Oʻnqir-choʻnqir bir zumda
Toʻldi, qoldi koʻl boʻlib.
Nihol mardday turardi,
Qochmay, selda hoʻl boʻlib.
Habib RAHMAT
“Sharq yulduzi” jurnali, 2015–6
https://saviya.uz/ijod/nazm/turna-kozli-buloqcha/