Tunov kuni boshligʻimiz oʻgʻliga toʻy qildi. Toʻydan ikki kun burun hamma xodimlarni xonasiga chaqirib uqtirdi:
– Sizlarga maʼlumki, biznikida toʻy. Taklifnoma tarqatib oʻtirmayman. Oʻzlaringiz bilasiz, qogʻozbozlikni yoqtirmaydigan odatim bor. Yoppasiga boraverasiz, maʼqulmi?
Boshliq huzuridan chiqqach, hammamiz uning bu xislatini maqtashga tushib ketdik:
– Boshligʻimiz ajoyib odam-da!
– Toʻgʻri qildi, taklifnoma tarqatib yuradimi, ortiqcha mash-masha!
– Boshligʻimiz bachkana emas-da…
Hammamiz boshliq didiga yoqadigan sovgʻa izlash taraddudi-da edik.
Kuni kecha esa bir xodimimiz toʻyga taklif qildi. U ham boshliq izidan borib, taklifnoma tarqatmadi, xonama-xona yurib, hammamizga birma-bir tayinladi:
– Albatta boringlar, toʻyimiz sizlarsiz oʻtmaydi.
Uning bu qilmishi koʻpchilikka yoqmadi. Ketidan gʻoʻngʻir-gʻoʻngʻir gaplar tarqaldi:
– Taklifnoma tarqatsa, nima qilardi?!
– Ortiqcha chiqimga toqati yoʻq-da, oʻlguday nokas!
– Rasmiy ravishda taklifnoma bermadimi, toʻyga borish yoʻq!..
Malik BOYMATOV
“Oila davrasida” gazetasidan olindi.
https://saviya.uz/ijod/nasr/taklifnoma/