Onamning qoʻllari

Keltiray bir taʼrifin onamning qoʻllarini,

Ham habib, ham tabibim – onamning qoʻllarini.

Koʻtargan roʻzgʻor yukin, qilt etmay biror tuki,

Ham buyuk, ham suyukli onamning qoʻllarini.

Kaftida tutgan bizni – besh oʻgʻil, ikki qizni,

Quyoshday issiq yuzi onamning qoʻllarini.

Biz deb oʻt-suvga kirgan, nonlar yopib, kir yuvgan,

Qattiqligi temirdan, onamning qoʻllarini.

Goh suyub, goh alqagan, oq yuvib, oq taragan,

Kunimizga yaragan onamning qoʻllarini.

Soyabon panoh boʻlgan, kaftlari qadogʻ boʻlgan,

Ming “sadqa-sadogʻ” boʻlgan onamning qoʻllarini.

Goho tushimga kirgan, koʻz yoshim artib turgan,

Soʻrang men musofirdan onamning qoʻllarini.

Bargday titradim yozib, goʻyo bagʻrimga bosib,

Novdaday ozgan, nozik onamning qoʻllarini.

Sizlar – aka-ukalar,

Tizlar bukib – choʻkkalab.

Koʻzga suring siypalab,

Xohi shom, shoh ertalab,

Bolangizday erkalab,

Onamning qoʻllarini,

Onamning qoʻllarini!

Dilshod RAJAB