NOBILITET

NOBILITET (lot. nobilitas — yuqori tabaqa, oqsuyak) — Rim respublikasida mil. av. 3-a. boshiga kelib, patri-siylar bilan plebeylar oʻrtasidagi kurash natijasida shakllangan hukmron ta-baqa. Nobilitet davlatning oliy mansablarini egallash huquqiga ega edi. Nobilitet aris-tokratik respublikaning siyosat anʼanalarini saklovchilari hisoblangan, lekin uning orasidan siyosiy muxoliflar ham chiqqan. Imperatorlar davrida eski Nobilitetga mansublik ilgarigidek ahamiyat kasb etmagan. Keng maʼnoda (qad. mualliflarda) Nobilitet — «xalq», «qora xalq»ning ziddi boʻlgan «yuqori tabaka», «oqsuyak».