MAKRUH

MAKRUH (arab. — rad etilgan, qoralangan, nomaqbul) — shariat hukmlaridan biri (farz, mandub, muboh, harom bilan birga). Kdtiyan taqiq qilinmagan, lekin nomaqbul hisoblangan va rad etilgan amallar Makruh xisoblangan. Makruh — Paygʻambar (as) kaytargan ish demakdir. Har bir musulmon M. ishlarni qilishdan saqlanishi lozim. Makruh ishni gunohchtn qoʻrqib qilmagan kishi savobli, qilavergan kishi gunohli boʻladi, deb sanaladi. Makruh ishlarning Makruh ligini inkor qilgan kishi imondaya chiqmasada, gunohkor boʻladi. Makruh ishlar uchun qattiq jazo belgilanmagan. Makruh amallarga diniy burchni bajarish paytdagi baʼzi xrlatlar, xasislik, berahmlik, dabdabalik va isrofgarchilikka moyillik, oilaviy va ijtimoiy burchga mensimaslik bilan qarash, birovni yoʻq yaxshi sifatlar bilan maktash va b. kiradi. Mazhabga koʻra, Makruhga aslida man etilgan baʼzi taom va ichimlik turlari ham kiradi. Makruh tushunchasi halol bilan haromni ajratib berishi b-n islomiy axloqning shakllanishida muhim oʻrin tutadi.