ISSIQBARDOSHLIK

ISSIQBARDOSHLIK — konstruksion materiallar (metallar, keramika, polimer va b.) ning yuqori tralarda mexanik zoʻriqishlar taʼsirida deformatsi-yalanish va yemirilishiga qarshilik koʻrsatish xossasi. Asosan, yoyiluvchanlik chegarasi va uzok, muddat mustahkamligini yoʻqotmasligi bilan belgilanadi. Ma-teriallarning kimeviy tarkibini tanlab, ularga kerakli struktura berib (termik yoki termomexanik ishlov berib), I. xossasiga erishiladi. Olovbardoshlik bilan bir katorda Issiqbardoshlik materiallarning asosiy yaroqlilik mezoni hisoblanadi. Poʻlat, nikel, temir, kobalt asosidagi qotishmalar, qiyin eriydigan metallar va ular asosidagi qotishmalar Issiqbardoshlik xu-susiyatiga ega boʻladi. Mac, poʻlat 200° dan yuqori t-rada boʻshatilganda (boʻshatish — kritik t-ragacha qizdirib, key-in asta-sekin sovitish) poʻlatning qat-tiqligi tez pasayadi. Agar poʻlatga max-sus karbid hosil qiladigan miqdorda biror element (Gr, V, Mo, W) qoʻshil-ca, poʻlatning Issiqbardoshlik xossasi yaxshilanadi.