Shunday degan ekan

Shaftolining degani:

– Meni, derlar, shaftoli,

Koʻp mevalar qatori

Mazaliman, totliman,

Narxi baland otliman.

Maqtanish boʻlar, desam,

Ming bir dardga doriman.

Oʻgʻirlagan siz boʻlib,

Yana mendan nolimang.

Maqsadim – xursand qilmoq

Siz xoʻranda doʻstimni.

Biron-bir soʻz aytdimmi,

Shilsangiz ham poʻstimni?!.

Rubobning degani:

– Odamlarday

Boshim bor.

Lek, ikkita

Shoxim bor.

Torimni

Sayrataman,

Dillarni

Yayrataman.

Men kuylayman:

“Ting-ting-ting”.

Qani –

Davraga tushing.

Qoʻziqorinning degani:

Oʻzim yalpoq,

Boshda “qalpoq”,

Yomgʻir yogʻsa

Oʻsaman.

Sariyogʻda

Pishirsangiz,

Shirin boʻlgum

Rosa man.

Quloqning degani:

– Quloq degan bir nomga

Egaman, bilasizlar.

Men orqali koʻp gapni

Eshitib, kulasizlar.

Faxrlidir vazifam,

Bundan juda roziman.

Lek baʼzan “ikki” olgan

Boladan noroziman.

Chunki barcha muallim,

Jazo yoʻlin topishgan.

Qoʻllari faqat menga

Yopishgani-yopishgan.

Meni boshga koʻtarib,

Koʻcha-koʻyni kezasiz.

Kunning sovuqligin ham

Kaminadan sezasiz.

Yaxshi eshitmaydi, deb,

Dogʻ surkamang shaʼnimga.

… Biror gap aytdingizmi,

Tushunmadim, a, nima?!.

Olmaning degani:

– Tanishaylik, men – olma,

Nomimga quloq solma.

Olaver, ikkilanmay,

Ishtahang boʻlsin karnay.

Reklamaga hojat yoʻq,

Taʼmim rosa yoqimli.

Ortganini quritsang,

Qishda yeysan qoqimni.

Arining degani:

Men ariman, ariman,

Mendan xafa Narimon.

U bilmay asabimni,

Qoʻzgʻadi gʻazabimni.

Hozir xafa ishimdan,

Chunki yedi nishimdan.

Nuqtaning degani:

– Men nuqtaman,

Men nuqta.

Oʻrgan avval

Sen puxta.

Gaplarning

Har birida,

Shay turgum

Oxirida.

Boʻlsa agar

Gap soʻroq,

Boshimda

Turar oʻroq.

Gap undov

Boʻlganda boq,

Tepamda turar

Tayoq.

Vergullarda

Dumim bor,

Boshqa doʻstim,

Kimim bor?!.

Orif TOʻXTASH

“Sharq yulduzi”, 2012–6