Sendan oʻzga yoʻl yoʻqdir

Bilmaysiz

Sevmayman deb kuydirasiz-u,

Sheʼrlarimni yodlaysiz zimdan.

Koʻz-qoshingiz, barmoqlaringiz,

Sochlaringiz chiqmas esimdan.

Vujudingiz mayin tebranib,

Izhorini etganin bayon

Bilmaydi deb oʻylaysiz-da siz,

Bilmaganday oʻylaysiz, ayon!

Bilmaysiz-da, yosh, navniholsiz,

Taqdir doim kulmasligini.

Bilmaysiz, lek hardamxayolsiz,

Bilib sevib boʻlmasligini.

Yoqmayotgan boʻlsam, ketaman,

Yuragingiz oʻpar izimdan.

Sevmayman, deb kuydirasiz-u,

Sheʼrlarimni yodlaysiz zimdan…

Zebojon

Zeboginam, Zebojon,

Tushlarimga kirasan.

Gulbogʻlar aro sarson,

Nimani qidirasan?

Kiprigingda yosh koʻrdim,

Yuragimni tosh koʻrdim.

Oʻz koʻksimga qamalib,

Qobirgʻamga bosh urdim.

Sinsa sinsin qobirgʻam,

Yaralsin-yey malaklar.

Ortiq umrim yoqmasin

Senday joni halaklar.

Farishtam, Zeboginam,

Ishqmi – yorugʻ yulduzing?

Xotiramda barhayot

“Unuting” degan soʻzing.

Mayli, barin gʻov yillar

Silliqladi birma-bir.

Lekin nechun tushimga

Kirasan yigʻlab, gapir?!

Izlaysan neni Zebo,

Saodat, tole, visol?..

Yuragim toʻla yigʻi,

Beraymi ikki misqol?

Bir qizni sevar edim

Bir qizni sevar edim,

Ismini aytolmayman.

Endi adir oralab,

Qishloqqa qaytolmayman.

Soʻramay kiraverar

Xayolimga, oʻyimga.

U qizni yigʻlatganman,

Qorlar yogʻsin toʻyimga.

Endi uzun kechalar,

Sochlari boʻgʻib chiqar.

Qoʻllari chayon kabi

Chimchilab, chaqib chiqar.

Uygʻonaman, ter artib,

Shukur deyman, tush ekan.

Yaxshiyam, yostigʻimning

Yarmi hali boʻsh ekan.

Boʻronday tuproq yoʻldan

Aylanib borsammikan?

Sen hamon qalbimda deb,

Koʻnglimni yorsammikan?

…Bir qizni sevar edim,

Ismini aytolmayman.

Yorilgan koʻnglim bilan

Yoniga qaytolmayman…

Ruhingni quchgim keldi

Birgina tabassum deb,

Borimdan kechgim keldi.

Kulgichingda oʻynagan

Hayotni ichgim keldi.

Farishtalar jam boʻlib,

Kipriklaring sanashdi.

Koʻzingga boqqan edim,

Oh, koʻzlarim qamashdi.

Yuzingga barmogʻimni

Tekkizsam kuymasmikan?!

Turmaklangan sochlaring

Shamolni suymasmikan?!

Sendan oʻzga yoʻl yoʻqdir,

Boray desam – manzilim.

Yoningda bir xayolday

Yashayapman, sevgilim.

Koʻp emas muddaoyim,

Tanasi yoʻq ildizman.

Oʻsib oʻsolmayapman,

Mavjudman-u, beizman.

Kulgichingda oʻynagan

Hayotni ichgim keldi.

Vujud… vujud mayliga,

Ruhingni quchgim keldi.

Shoʻx kulgungiz

Siz dunyoni toʻldirib nurga,

Farishtaday kelin boʻldingiz.

Ichga yutib yigʻimni zoʻrgʻa,

Baxt tilasam “qah-qah” kuldingiz.

Olib qochdim sizdan koʻzimni,

Soʻng oʻzimni – olislarga men.

Koshki, olsam qoʻlga oʻzimni,

Ololsaydi ruhi-jonim tin.

Ozdi, toʻzdi taqvimlar bir-bir,

Sheʼrlar bitdim dardli imloda.

Yor, negadir yuragim ogʻrir,

Sheʼrda sizni etsam ifoda.

Bahor keldi gullar koʻtarib,

Yoz olmalar otib oʻynadi.

Kuzda vazmin, qishda charsillab

Yondim. Hijron omon qoʻymadi.

Sevaman deb uzun kipriklar

Shabnam tutib kelaveradi.

Yolgʻiz qolsam, yigʻlasam sim-sim,

Shoʻx kulgungiz taskin beradi.

Bahodir BAHROM

“Yoshlik”, 2017–8