RASULQORI HOFIZ

RASULQORI HOFIZ Mamadaliyev (1928.7.6, Oʻsh viloyati, Suzoq qishlogʻi — 1976.8.9, Buvayda tumani) — xonanda, sozanda (tanbur, dutor, skripka) va askiyachi. Jarangdor, tiniq va jozibali ovoz sohibi. Ehtirosli va shiddatli ijro uslubini yaratgan. Musiqadan ilk saboklarini Kamoliddin Hamroqulov (keyinachlik hamnafasi), Usta Qurbonlardan olgan. Koʻzi tugʻma ojiz Rasulqori hofiz noyob isteʼdod va kuchli xotira egasi boʻlib, koʻpgina ashula va cholgʻu yoʻllarini grammplastinka yozuvlari orqali oʻzlashtirgan. Keyinchalik J. Sultonov, M. Uzoqov kabi ustoz sanʼatkorlarning ijrochilik anʼanalarini oʻrgangan. Repertuaridan maqom va mumtoz ashula yoʻllari («Bayot I—V», «Dugoh Xusayn I—VII», «Segoh», «Beboqcha», «Bozurgoniy», «Galdir» va b.), zamonaviy bastakorlar asarlari («Oqibat», «Topmadim», O. Xotamov; «Kuygay», «Judo», Yu. Rajabiy; «Sallamno», N. Hasanov; «18 yoshingdadur, M. Mirzayev; «Dilrabolardan biri», J. Sultonov), katta ashulalar («Aylading ketding», «Oh kim», «Izlarman» kabi), xalq yalla va ashulalari («Ey doʻst», «Hayhay», «Oromijon») oʻrin olgan. Ijroda soʻz talafuzining aniq va burroligi, soz va ovoz mutanosibligiga erishgan. Cholgʻu va ashula yoʻllarini, marsiyalar bastalagan («Gʻazalxonlik», «Mehmonsan», «Dorman» va b.).