“Ona, xavotir olmang…”

* * *

Ona, kelganingizda

Koʻylak olib bermadim…

Pulim yoʻq edi, ona.

Ona, kelganingizda,

Ochilib gaplashmadim…

Vaqtim yoʻq edi, ona.

Ona, kelganingizda

Kulib-kulib yurmadim…

Baxtim yoʻq edi, ona.

Ona, kelganingizda

Yigʻlamadim oʻksinib…

Haqqim yoʻq edi, ona.

Ona, baxtiyor boʻling!

Sizni qoʻllasin taqdir.

Ona, baxt oʻzi nima,

Ona, bebaxtlik nadir?..

ONAMGA MAKTUB

Erta-indin yelar izgʻirin,

Yiqiladi bogʻlarga tuman.

Anglagani yashashning sirin

Soʻzlashaman yomgʻirlar bilan.

Mastu alast, begʻam doʻstu yor,

Toliqtirar qalbimni manim.

Shunda birdan boʻladi oshkor

YolQizlardan yolgʻiz ekanim.

Derazaga hoʻl bagʻrin bosib,

Kuzak tuni surganda xayol –

Men eng goʻzal sheʼrimni yozib,

Sizni eslab yigʻlashim ayon.

ONAMGA TASALLI

Hamma mendan minnatdor

Hamma ochadi quchoq.

Ammo qaydan qadalgan

Yelkamga buncha pichoq?

Pichoq kamaysa boʻldi –

Qaytarib bermayman men…

Ona, xavotir olmang,

Yelkam – osmon kabi keng.

Usmon AZIM