Zawarte kopalnie, wygasłe huty,
Zalone szyby, zerwane liny,
Ino wiatr zapach wyńgla niysie,
Puste domy, smutek i liyńk przyd jutrym,
Strach przyd życiym,
Ino lyńk i ból, to koniec…
Zaś pchają te życie,
Jak codzień, zaś pchają
W milczeniu, zaś pchają,
Ta bieda w pokorze.
Zaś pchają te fury, na richter, w kopalni,
Co karmi ich łojców, ich dzieci.
Kaj stary stoi żyd, kaj łojców stoi dom,
Kaj rychtig wolno żyć, tam jo swój Hejmat mom,
Kaj huty wonio dym, kaj fury pchają zaś,
Kaj czorno hołdo jest, tam Hejmat świynty nasz (2r)
Zaś pchają te fury,
Ze przodka, zaś pchają,
Ze smutkiem, resztki wyńgla,
Resztki siebie, resztki Śląska.
Chorus
Kaj zastygły płomień dopalą śe,
Kaj górnik patrzy dniennie śmierci w oczy,
Kaj Ludzie stoją wierni,
Tam Hejmat mój! Заключенные шахты, с истекшим стальным мельницам,
Приготовленные окна, разбитая веревка,
Ино ветровый запах стучит ниса,
Пустые дома, грусть и ЛИЙНК ЗАДНИ ДЖУТРИМ,
Страх жить,
Ино Линк и боль, это конец …
И они толкнули эту жизнь,
Как каждый день они нажимают
В тишине они толкают,
Это бедность в смирении.
И протолкнуть эти тележки на Рихтер, в шахте,
Что касается их вкладок, их детей.
Kaj старый еврей, стоящий, кадзные сказки стоит дом,
Kaj Rychtig медленно живут, там его его хеймат мама,
Kaj Huta Wono Smoke, Kaj Fury Push,
Кадж Чспорно Тродло есть, там Hejmat śwynty Nasz (2R)
И они толкнули эти тележки,
От предка, и они толкнули,
Грусть, остатки стука
Остатки себя, остатки Силезии.
хор
Kaja замороженное пламя будет выгореть,
Kaj Górnik смотрит на Днеение смерти в его глазах,
Kaj люди стоят верны,
Там, моя шляпа!