Darslardan kech chiqar edik,
Men qalʼada oʻqigan kunlar.
Quyosh botar, ovuldan kelib,
Kutar edi onam ham shunda.
Paxta zavod devorlariga
Suyangancha ul turar edi.
Butun dunyo xayollarida
Meni, deb, u yoʻl qarar edi.
Boʻylarimni koʻrib uzoqdan
Bir shirin soʻz topib turardi.
“Charchading-ov, aylanayin”, deb,
Boshim siypab, oʻpib qoʻyardi.
Qayta tuqqan kabi quvonib,
Oldi-ortga qaramasdanoq,
Ona-bola yoʻlga tushardik
Qorongʻuda… yap-yalang oyoq…
It koʻrinsa oldinda, e voh,
Qoʻrqib, oʻzni bosib turardik.
Odam boʻlib chiqsa ul “qora”,
Yoʻldan chetga qochib turardik…
Mana, endi mashinadaman,
Zuvlab oʻtsam men oʻsha yerdan.
Oq roʻmolli mehribon onam
Koʻringanday boʻladi birdan.
Hozir meni koʻrib qolar u
Va, qoʻlini silkiydi shodon.
“Charchadingmi, aylanayin-ov”,
Deb, boshimni silar mehribon…
Ibroyim YUSUPOV
https://saviya.uz/ijod/nazm/men-qalada-oqiganimda/