Post Views:
405
الرزاق -“Razzoq” arab tilida mubalag‘a siyg‘asida ishlatiladi.
رازق- “Roziq” bo‘lsa “rizq beruvchi” bo‘ladi.
رزاق–“Razzoq” bo‘lsa “Rosa rizq beruvchi” degan ma’noda bo‘ladi.
Alloh taoloning رازق ligini o‘zi qanchalik zot ekanligini bildiradi. Agar o‘zini رزاق deb sifatlab beradigan bo‘lsa, dunyo xalqlari soni tirillionga yetganda ham, ular rizqsiz qolmaydi. Bu degani Alloh bir odamni xayotda qanday rizqlantirsa, milliard odamni ham shunday rizqini yetkazadi. Alloh rizq berganda ham barchani lol qoldirib beradi.
رزاق –“Razzoq” kim? U shunday zotki, bandasining qo‘liga rizqni beradi, ular esa u rizqlarini xohlaganicha yeydi, xohlaganicha sarf qiladi, xohlagan joyiga sayr qiladi, xohlagan markabini olib minadi, xohlagan imoratlarni quradi va ularni shunday berilgan rizq bilan ovuntirib, ovora qilib qo‘yib, kambag‘allarga esa o‘zini tanitib qo‘ygan zot “Razzoq” bo‘ladi. Boylarga moddiy rizq bergan bo‘lsa, kambag‘allarga ma’naviy, ma’rifiy rizq bergan. Agar boy kishi boyligini ustiga Allohni tanib qolgan bo‘lsa, ikkala rizqdan ham rizqlangan bo‘ladi.
Payg‘ambar s.a.v.ning oldilariga bir kishi kelib: “Boylar bizdan ibodatdayam, boylikdayam o‘tib ketdiku” desa, Payg‘ambar s.a.v: “Endi bu Alloh taoloning fazlida”, dedilar.
Rizqning eng kattasi bu qalb xotirjamligi, shundayinki, unga yaxshilik kelsa ham, yomonlik kelsa ham Allohga muomalasini to‘g‘ri qilaveradi.
Agar inson rizqni faqat yegulik, ichimlik deydigan bo‘lsa, juda katta xato qilibdi.
Oyati karimalarda Allohning Razzoqligi to‘g‘risida juda ko‘p oyatlar kelgan. Fotir surasining 3 oyatida:
هل من خلق غير الله يرزقكم من السماء والأرض لا إله إلا هو فأنى تؤفكون
- «Sizlarga osmonu zamindan rizq beradigan Allohdan o‘zga yaratuvchi bormi?! Undan o‘zga iloh yo‘q. Bas, qayoqqa burilib ketmoqdasizlar?!»
«Rizq» deganda ko‘pchilik yegulik ichimlikni tushunadi. Aslida esa Allohning million xil rizqidan bir navi bu yeb ichishlikdir.
Asosiy rizq nima? Ulamolar aytadilarki: «Badanning rizqi taom, yeb ichish bilan, lekin ruhni rizqi esa ma’rifat bilan bo‘ladi.
Endi ikkala rizqdan qaysi biri ustunroq?
Allohni tanishlik – ma’rifat rizqi ustunroq.
Alloh taolo bir bandaga rosa foydasi ko‘p bir kasbni berdi, u orqali taomlarni eng zo‘rlarini yemoqda.
Yana bir insonga esa Alloh taolo o‘zini tanitdi, ya’ni ma’rifatini berdi.
Aniqki ma’rifatli inson Allohni oldida rizqi ko‘p inson hisoblanadi nega? Chunki Alloh unga nafsni rizqiniyam bergan, ruhini ham rizqini bergani u ma’rifatdir.
Agar ma’rifat rizqi oliy darajaga ko‘tarilib ketadigan bo‘lsa, xatto birinchi badaniy rizqga ham ehtiyoj qolmaydi.
Alloh taolo «Yusuf» surasi 22 oyatida: و لما بلغ أشده ءاتينه حكما و علما و كذالك نجزي
المحسنين
«Voyaga yetgach unga hukm (hakamlik) va ilm ato etdik. Chiroyli ish qiluvchilarni shu tarzda mukofotlaymiz.»
Payg‘ambarimiz s.a.v. bir hadislarida: أبيت يطعمني ربي و يسقي
«Men kechqurun uxlamayman Robbim O‘zi meni taomlantiradi va sug‘oradi» dedilar.
Bu taomlanish siz bilan bizning taomlanib ovqat yeyishimizdek emas, bu ruhiy ozuqa.
Rizqning keng bo‘lish sabablaridan biri bu namozdir. Bunga dalil «Toha» surasi 132 oyatida: وأمر أهلك بالصلوة واصطبر عليها لا نسئاك رزقا نحن نرزقك والعقبة للتقوي
- «Ahlingizni namoz (o‘qish)ga buyuring va (o‘zingiz ham) unga (namozga) bardoshli bo‘ling! Biz sizdan rizq so‘ramaymiz. (aksincha) Biz sizga rizq berurmiz. Oqibat taqvo (ahli) uchundir».
Oyati karimadan nozik bir nuqtani chiqarib olingan.
Ya’ni: «Sening rizqing keng bo‘lishini xohlasang, men namoz o‘qi demayman, chunki sen namoz o‘qiguvchisan. Balki men aytamanki, namoz o‘qiyapsanu, shu namozingni puxta qilib o‘qigin. Chunki namozda xushu’ bilan turishlik namozning farzlaridan. Tahorat, qiroat, qiyom kabi.
Alloh taolo «Mu’minun» surasida:قد أفلح المؤمنون الذين هم في صلوتهم خاشعون
«Batahqiq mo‘minlar najot topdilar. Ular namozlarida xushu’ qiladilar»
Hammod degan zot aytadilar: «Kunlarning birida juda uzoq yomg‘ir yog‘di. Qo‘shnimiz tul ayol bo‘lib 2, 3 ta yetim qizlari bor edi. Tul ayol yig‘lab qizlari bilan birga «yomg‘irni to‘xtat yo Robbim! Bo‘lmasa uyimiz bizni bosib qoladi» deb duo qilgandi, hech qancha vaqt o‘tmay yomg‘ir tindi. Men ularning ahvolini ko‘rib achinganimdan uyimdan bir necha tanga tilla olib uning uyiga kirib tul ayolga «mana bu sizlar uchun, yetim bolalaringiz bor, ularga ishlatarsiz deb qo‘liga tutqazayotsam, uy ichkarisidan bir yosh qizchasi chiqib: «Ey qo‘shni nima uchun siz biz bilan Robbimiz o‘rtasiga tushasiz, bizga agar hojat kerak bo‘lsa Robbimizdan so‘rayveramiz, bu degani Robbim o‘zining eshigidan bizlarni chetlatib sizning eshigingizga ro‘para qildi demakdir, biz Robbimga shikoyat qilganimizdayoq bilgandim o‘zi Xudoga shikoyat qilishimiz bilan bizga dunyo yuborishini sezgan edik, yomg‘ir yog‘ishidan shikoyat qilgan edik Xudo bizga dunyoni jo‘natib o‘zining eshigidan haydab yuborarmikan deb o‘ylagan edik» deb qizcha yuzining yanog‘ini loy tuproqqa qo‘yib sajdaga borib: «Allohim izzatingga qasamki, sening eshigingdan ajralmayman» deb turib «olib kelgan tillaringizni olib keting, chunki biz hojatimizni omonatlarni qabul qiladigan va unga muomala qilganlarga baxillik qilmaydigan Zotga hojatimizni aytdik, bunga esa hojatimiz yo‘q» dedi.
Xotamul Asom kunlarning birida ro‘za tutib iftorga yaqin uylarida o‘tirsalar bir tilanchi kelib, “biron narsa bo‘lsa ham bergin” degan edi. U zot so‘raganini berib jo‘natib yubordilar. U uydan chiqib ketishi bilan orqasidan bir kishi bir savatda to‘ldirilgan mevalar olib kelib berdi. Uni qabul qilib o‘tirishlari bilan boshqa bir tilanchi yana eshiq qoqib kelib qolgan edi, unga qarab: «Xayriyat, yaxshiyam kelib qolding, men hozirgina qilgan sadaqamni mukofoti bir zumda qaytarib berildimikin, deb qo‘rqqan edim, kelaqol mana bu savatdagi mevalarni hammasini olib ketaver deb hammasini berib uni ham jo‘natib yubordilarda borib savatga qarasalar savat tagida bir necha tilla tangalar ham bor edi. Uni ko‘rib yig‘lab yubordilarda: «Ey Allohim! Nega men har bir qilgan yaxshiligimning evazini, mukofotini bu dunyoni o‘zidayoq olib qo‘yyapmanku, unda oxiratim uchun nima qilayin» deb yig‘lab duo qildilar.
Agar bizda birni evaziga bir kelsayam xursand bo‘lamiz, ittifoqo Alloh O‘z va’dasiga binoan birni evaziga o‘nni berib qo‘ysachi unda “yetishib qolibmanku” deb valiylikni da’vo qilamiz. Agar ozgina kelmay qolsa tag‘in Allohga arz ham qilib qo‘yamiz. Ulug‘lar esa davlat kelib qolsa qo‘rqishgan.
Muso a.s. munojotida: “Ey Alloh meni ba’zida kichik kichik hojatlarim tushib qoladi, shu kabilarni ham sendan so‘raymi yoki sendan boshqasidan ham so‘rayveraymi? Shunda Alloh: لا تسأل غيري “Mendan boshqasidan so‘rama” dedi.
Inson arzimas, kattami kichikmi narsaga muxtoj bo‘lsa ham Robbisidan so‘rasin, chunki Allohdan boshqa rizq beradigan zot yo‘q.
Go‘yoki sizni bir yaqin insoningiz bor, u sizni hojatmandligingizni biladi va sizga g‘amxo‘rlik qilib: “Biror yordam kerak bo‘lsa menga aytgin, qo‘limdan kelgan yordamimni sendan ayamayman, men turib boshqasiga borib boshingni egib yalinishingni xohlamayman, hayo qilaman” deydi. Bu degani ikkisi o‘rtasida yaqinlik, do‘stlik nihoyatda kuchli ekanligini bildiradi. Alloh taolochi, mo‘min bandalarining do‘stiku, eng yaqin zotku. Alloh taolo ham o‘zi turganda, o‘zida bo‘laturib, berishga qodir bo‘laturib birovdan so‘ragan yaqin bandasiga g‘azabi keladi, go‘yoki Alloh taolo ham bizga bo‘lgan muhabbati nihoyatda kuchli ekanligidan: “Ey bandam shuni mendan so‘rasang men o‘zim berardimku yuzingni suvini birovga oqizmay” deydi.
Bir vaqtda bir yigit kasb qilish uchun, shifoxona ochish uchun bor mablag‘ini sarf qilib hatto o‘z onasining kasalini davolashga ham puli qolmabdi. O‘ylanib o‘tirib: “Kimdan borib pul so‘rasamikin” deb o‘ziga o‘zi: “bore hech kimdan so‘ramayman, Allohdan so‘rayman” deb astoydil yangi tahorat olib, namoz o‘qib ketidan duoda: “Ey Robbim, sen o‘zing valiysan, sen o‘zing rizq beruvchisan o‘zing menga rizq bergin” deb yolvorib so‘rabdi. Shifoxonasiga borsa, kasal ham kasal bo‘lmagan ham, bir o‘zimni tekshirtirib olayin deb ham kelaverib mijozlar ko‘payib tez kunda anchagina mablag‘ga ega bo‘lib, onasini ham davolash uchun ketadigan harajatni qoplaydigan pul yig‘ibdi.
Inson o‘zining jahlini, achchig‘ini ichiga yutib sabrli bo‘lishligi uchun avvalo uning boshiga achchig‘ini chiqaradigan biror holat yuz berishi kerak bo‘lganidek, Alloh ham bandasiga rizq berishni iroda qilganida, bandani ham shu beradigan rizqiga muhtoj holatga keltirib qo‘yadi. Agar shunday holatga tushmasa muhtojligini his qilmas edi. Shunda banda uni yoki odamlardan so‘raydi, yoki Allohdan so‘raydi, uni imtihon qilib sinar ekan, “Qani bandam kimdan so‘rarkin” deb.
Inson boshiga ba’zida turli ofatlar, qiyinchiliklar tushadi, shunda inson aytsinki: “يا ربي أنا محتاج فقير لأعطائك فأعطني .
Ya’ni: “Ey Robbim men muhtojman, faqirman, sen o‘zing bergin”, deb Allohga munojot qilsin.
Nafsingni faqat Allohdan so‘rashga odatlantirgin. Agar ayolingni namozda qoimligini ko‘rding, darhol: “Ya Robbiy o‘zingga hamd bo‘lsin” degin. Agar uni namoz o‘qimayotganini ko‘rsang unda ham Allohga “Ya robbiy uni namoz o‘qishini sendan so‘rayman” degin.
O‘z o‘g‘lingni to‘g‘ri yo‘ldan toyganini ko‘rding يا ربي أدبه “Ya Robbiy o‘zing uni tarbiyasini go‘zal qil” degin. Yoki biror ish seni tashvishga solyapti يا ربي بدله “Ey Robbim o‘zing xolimni yaxshilik tomonga o‘zgartir” degin.
Eng qimmatbaho narsaga muhtoj bo‘lgan kimsalar Allohga aytadilarki: “Menga jannatni nasib qilgin, menga ma’rifatingni, o‘zingni tanishlikni nasib qilgin. Sen mendan rozi bo‘lmasingdan turib meni vafot toptirmagin, avval rozi bo‘lib keyin vafot ettirgin”, deydi.
Boshqa kimsalar esa rosa yig‘lab: “Ey Robbim falonchida ozgina pulim qoluvdi o‘shani qaytartirib bergin”, “falon ishimni bitirib ber”, deb rosa yig‘lab so‘ragan narsasining nihoyasi bu dunyoning ehtiyojidan uyog‘iga o‘tmaydi. So‘rovining hech biri oxirati uchun emas.
Chunki Alloh taolo Baqara surasining 200 oyatida:فمن الناس من يقول ربنا ءاتنا فى الدنيا وماله فى الأخرة من خلق
200.“…Odamlar orasida shunday kimsalar ham bo‘ladiki, u: “Ey Robbimiz, bizga shu dunyoda bergin”, deydi. Vaholanki, unga oxiratda nasiba yo‘qdir.
و منهم من يقول ربنا ءاتنا فى الدنيا حسنة و فى الأخرة حسنة وقنا عذاب النار
- Yana shundaylari ham borki, ular: “Ey Robbimiz, bizga bu dunyoda ham yaxshilik ato etgin, oxiratda ham yaxshilik (ato etgin) va bizni do‘zax azobidan asragin”, deydilar.
Inson yana bir maqomga chiqqanida Allohdan, “Ey Alloh sendan faqat roziligingni so‘rayman, boshqa so‘ramayman” deb qoladi.
Alloh taolo insonni ichki dunyosini ham xuddi jasadini, tanasini rizqlantirgandek rizqlantiradi. Alloh taolo bir insonni namozni to‘kis ado qiladigan qildi, yoki haj ibodati bilan ikrom qilsa bilsinki Alloh taolo tomonidan ulkan rizq bilan rizqlanibdi.
Banda uchun Alloh taoloning ulkan rizqi, bilsinki, uning peshonasini sajdaga qo‘ydirib qo‘yishligidir.
Inson ba’zida arzimas dunyo kelib qolsa xursand bo‘ladi, lekin qimmatbahosi bu emas.
Inson Qur’on o‘qidi va mana shu o‘qiganining ma’nosini ham Alloh bildirib, tafakkur qildirib qo‘ydi, mana shu rizq. Ro‘za tutgan edi u orqali ruhiy bir narsani his qildi bu ham ulkan rizq. Tarovih o‘qidi nashot, dadillik, tetiklik bilan ulkan zafar bu.
Goho inson vaqtini arzimas narsalarga sarf qilib yuboradi, uni qilsa ham bo‘lardi qilmasa ham bo‘lardi. Gohida esa vaqtini nihoyatda qimmatbaho narsalarga sarflaydi, vaqtini kerakli narsalarga sarflashi ham Allohning rizqidir. Arzimas narsalarga sarflashi esa Allohning rizqidan insonni mahrum qolishligidir.
Alloh taolo “Fajr” surasida:فأما الإنسان إذا ما ابتله فقدر عليه رزقه فيقول ربي أهانن× و أما إذا ما ابتله فقد عليه رزقه فيقول ربي أهنن×كلا بل لا تكرمون اليتيم× ولا تحضون على طعام المسكين× وتأكلون التراث أكلا لما× وتحبون المال حبا جما×
- “Bas endi insonni qachonki, Parvardigori imtihon uchun ikrom etib, unga ne’mat ato etsa, darhol: “Parvardigorim (loyiq bo‘lganim uchun) meni ikrom etdi”, der.
- “Ammo qachonki, (Parvardigori) uni imtihon uchun rizqini tang qilib qo‘ysa, darhol: “Parvardigorim meni xor qildi”, der.
- “Yo‘q aksincha sizlar yetimni ikrom qilmaysizlar”.
- “Miskin (bechoraga) taom berishga ham bir biringizni targ‘ib qilmaysizlar”.
- “Merosni esa (o‘z ulushingizga o‘zgalarnikini) qo‘shib yeyaverasizlar”.
- “Yana mol dunyoni qattiq muhabbat bilan sevasizlar”.
Robbing tomonidan xorlanishing uchun sen Robbingni qarz qilib qo‘ygan bo‘lsang edi, yoki uni zimmasiga berishlik vojib bo‘lsaydi, so‘ngra bermasa “U meni xorladi”, desang. Bu yerda inson o‘zini o‘sha ne’matga haqliman deb bilishligi va haqli deb bilmasligi bor.
Alloh taolo unga imtihon qilib yoqtirib qo‘ygan taqdirda ham, inson aytadiki: “Robbim meni ikrom qildi, men shu ikromga haqliman, loyiq edim”, deydi. Uni mana shu ne’matga loyiqligini qayerdan bilasiz? Chunki u Alloh undan olib qo‘yganda: “Robbim meni xorladi, men u ne’matga haqli edim” deydida.
Alloh taolo insonga gohida zohiriy rizqini keng qilib, gohida tor qilib qo‘yadi, shuningdek ruhiy rizqini ham gohida tor, gohida keng qilib qo‘yadi. Gohida namoz o‘qiydi, u namozida na xushu’ bor, hatto qaysi surani zam qilganini ham esidan chiqaradi. Bu narsa Alloh taolo u bandaning ruhiy ozuqasini tang qilib qo‘ygani bo‘ladi.
Bir kishi aytadi: “Men hisobchiman, hisobda rosa adashib qiynalaman, lekin namozga kirishganimda uni yechimini topib olaman”, deydi. Bunga javob shuki, bunday holat yaxshilik emas, aksincha, Alloh tarafidan uning ruhiy rizqiga to‘siq bor, degani, chunki u namozda unday narsalarni o‘ylamasligi kerak edi.
Har bir gunoh ruhiy ozuqaga to‘siq bo‘ladi. Alloh tarafidan keladigan ruhiy rizqqa to‘siq bo‘lib turaveradi. Goho inson betoqatlik bilan: “Mana bir necha yildan beri hech qanday o‘zgarish yo‘q”, deydi, lekin inson bunga hafa bo‘lmasin, chunki buning misoli rosa chanqab turib suv ichib rohatlanganga o‘xshaydi. Gohida inson g‘aflatda qolganini bilib “hoy Qur’on o‘qimay qo‘yganimga ham bir necha kun bo‘ldi”, deb astoydil Qur’on o‘qishga kirishib ketadi. Chunki ba’zida ro‘zg‘orga go‘sht kelmay qolganidek, ruhiy rizqlar kechikib ham turadi, chunki shu rizqni mazasini yaxshiroq his qilish uchun, bandani bir maqomdan ikkinchi maqomga o‘tkazish uchun. Chunki Alloh taolo bandani bir maqomda turishini xohlamaydi. Bir necha yildan beri bir xil ibodat qilib kelyapti, oldiga biror nima qo‘shmayapti, ibodatini mukammallashtirmayapti, avvaldayam chala o‘qirdi hozir ham chala o‘qiyapti, bunday hollarda ham Alloh taoldo undan ruhiy ozuqani to‘sib turaveradi. Masalan bomdodga turaolmagani uchun ko‘nglida g‘ashlik paydo bo‘lib o‘zini koyib qo‘yishi bir maqomdan ikkinchi maqomga o‘tishligi deb baholanadi.
Bir o‘lkada bir yigit shakar sotish bilan shug‘ullanib tirikchilik qilar ekan. Birdan o‘sha o‘lkada urush boshlanib ketib yuqoridan hukumat rahbarlari kelib shakar sotishini ta’qiqlab bosma bosib ketibdi, to urush tugaguncha sota olmagan ekan. Urush tugagandan keyin shakarni narxi oshib ketib sotishga ruxsat tegib sotilmay qolib ketgan shakarlarini avvalgi narxidan yuz barobariga sotib, boyligi bolasini bolasigayam yetadigan darajada boyib ketgan ekan.
Agar Allohning rizqini kelishligi insonning zakovatigayu va u rizqni bermasligi insonni ahmoqligiga bog‘liq bo‘lganda edi, afsuski unday emas. Holbuki qanchadan qancha aqlli insonlar bor lekin kambag‘al, yoki, aksincha, qanchadan qancha aqli yetuk bo‘lmagan insonlar bor ancha muncha boylikni egasi, masalan ota bobosidan meros qolganmi, ammo moli bor.
Dovud a.s. duolarida:اللهم يا رازق البغاس ارزقنا “Ey bug‘osga rizq bergan zot, bizga ham rizq bergin”, deb duo qilarkanlar.
بغاس deb qora qarg‘aning yangi tug‘ilgan poloponiga aytilib, u qushlarning eng zaifi bo‘ladi. Qarg‘aning bolasi tuxumni yorib chiqqanda, tuxumga o‘xshab oppoq xolda chiqarkan, chunki uning ustki bir qatlami oppoq yog‘ bilan qoplangan bo‘ladi. Ona qarg‘a buni ko‘rib, bu mening bolam emas, chunki men qoraman bu esa oppoq, deb poloponga qaramay, parvo qilmas ekan. Shunda Alloh taolo u poloponni ustidagi yog‘idan ozuqalanadigan hashoratlarni jo‘natib qo‘yarkan. Hashoratlar kelib uning ustidagi yog‘larni yeyar ekan, polopon esa u hashoratlarni terib yer ekan. Hashoratlar yog‘ni yeb bitirarkan u hashoratlar bilan ozuqalanib sekin sekin ustidagi yog‘ qatlami ketib yangi qora patlari chiqib ko‘rina boshlaganda uni ko‘rgan ona qarg‘a: “Ha bu mening bolam ekanu” deb keyin unga qaray boshlarkan. Polopon nihoyatda kuchsiz zaif holida ham Alloh taolo uning rizqini yetkazib qo‘yar ekan. Shuning uchun Dovud a.s. duoda mana shunday zikr qilib aytar ekanlar.
Qadimda bir kambag‘al duradgor usta bo‘lgan ekan. Qachon bo‘lmasin teshasida yog‘och chopib tirq, tirq qilib “o‘sha ko‘rganim meni rizqim” deb xotirjam ishlayverarkan. Kunlarning birida bir boy kishi uning ro‘parasiga kelib: “Namuncha sen qachon qarama shu gapingni takrorlayverasan, bunday deyishingni nima sababi bor?” deb so‘rabdi. Duradgor: “Men bir tush ko‘rdim, tushimda barcha insonlarni rizqi tanitildi, kimnikidir daryodek, biriniki ariqdek, kimnikidir irmoqdek, biriniki ko‘lmakdek, keyin men so‘radim: “Mening umrim bo‘yi beriladigan rizqim qay biri?” dedim. Shunda menga bir chetdagi kichkina irmoq ko‘rsatildi. Men shundan beri xotirjamman, u rizqimdan boy ham kambag‘al ham bo‘lmayman, undan ortig‘ini ham, ozini ham olmayman debdi. Boy kishi ha mayli seni ko‘ramiz, deb ketibdi. Uni sinash uchun bir tansiq taom tayyorlatib lagan tagiga bir necha tillolardan qo‘yib ustiga ovqat soldirib durodgorga berib yuboribdi. Durodgor ovqatni qabul qilib dasturxonga qo‘yib, bir ikki osham olgan joyida ustozi esiga tushib qolibdi. Anchadan beri ustozimni yo‘qlamayotgan edim, shunday tansiq taom o‘z oyog‘i bilan keldi, buni olib borib bersam ustozim rosa xursand bo‘ladi, deb ovqatni shundoqligicha ustozining uyiga olib beribdi. Oradan bir necha kun o‘tib boy durodgor yaqinidan o‘tayotib: “Usta ahvollar qalay? deb so‘rabdi. U: “Meni rizqim o‘sha ko‘rganim”, deb javob beribdi. Boy taajjublanib: “Anuvi kundagi ovqatdan keyin ham o‘zgarmadimi?”, desa. U: “Qanday ovqat?” dedi. Boy: “Bir lagandagi tansiq taomda” dedi. Duradgor: “Shunday deng, men ancha vaqtdan beri ustozimni ziyoratiga borolmayotgan edim, ittifoqo shundoqqini taom kelib qolgan edi, uni shundoqligicha olib borib ustozimga berib ziyorat qilib keldim”, debdi. Shunda boy: “Bo‘ldi, seni bo‘lganing shu ekan o‘zi”, deb Allohning qismatiga amin bo‘lib qaytib ketib ketibdi.
Xozirgi zamonamizning eng boy kishilaridan biri kompyuterning Windows’ini ixtiro qilgan Bill Geyts bir yilda atiga 14 kun dam olib tinimsiz ishlar ekan. Molu davlati o‘shancha bo‘laturib qalbida xotirjamlik yo‘qda. Bill Geytsni xozirgi kunda og‘zi ta’m bilmas ekan. Shirin narsani yesa ham baribir, achchiq narsani yesa ham bir xil, sovuqni ham, issiqni yesa ham bir xil kesak yeganday bo‘laverarkan. Bundan ma’no qani? Hatto topganini yeb ta’mini bilmayapti, bundan ham achinarli alam bormi?
Ilhomjon Madaliyev,
“Mo‘yi Muborak Ukkosha” jome’ masjidi imom xatibi
https://shosh.uz/uz/ilm-ning-allohning-go-zal-ismlari-ensiklopediyasi-nomli-asaridagi-allohning-sifati-bobi-t/