IDIOMA (yun. idioma — xususiyat, oʻziga xoslik) — frazeologizmlar (q. Frazeologiya) turi; muayyan bir tilga xos boʻlib, boshqa tillarga aynan tarjima qilib boʻlmaydigan nutq birligi yoki ibora: «dumi hurjun», «semizlikni qoʻy koʻtaradi», «tili bir quloch» kabi. Idioma soʻz birikmalaridan: («ikki qoʻlini burniga tiqib», «butun mahallani boshiga koʻtarmoq»), etimologik va tarixiy maʼlumot talab etuvchi soʻzlardan («ran desang qop-qop, ish desang Koʻhi Qofdan top», «Daqqi Yunusdan qolgan» va h. k.), etimologik isbotlash, asoslash qiyin boʻlgan soʻz va iboralardan («oyogʻini qoʻliga olib», «biti toʻkildi») iborat boʻlishi mumkin. Idiomalar, odatda, koʻchma maʼnoga ega boʻladi va badiiy adabiyotda kinoya, krchi-riq maʼnoli obrazlilikni yaratuvchi vositalardan biri sifatida qoʻllanadi. Idiomalarni boshka tilga oʻgirishda ularning oʻsha tildagi muqobilini to-pish kerak boʻladi. Mac, rus tilidagi «Kak ni kormi volka, on vsyo v les smotrit» I. si oʻzbek tilidagi «Kazi-san, qartasan, oxir aslingga tortasan» I. siga mazmunan mos keladi. Tilda bunday muqobil Idioma topilmasa, uning mazmuni erkin yoki soʻzma-soʻz tarjima qilinadi. Mac, «I na nashey ulitse budet prazdnik» — «Bizning koʻchada ham bayram boʻlajak» kabi.
Ad.: Salomov F., Maqol va idiomalar tarjimasi., T., 1961.