Забылi ўжо людзi дзе быў той курган,
На тым месцы зараз толькi вечны туман,
Схаваўшы забыты помнiк старадаўняй моцы.
Нiчога не ўбачаць тут людскiя вочы…
Нi воднай птушкi, нi воднага гука
Не чутна тут – тумана парука.
Толькi дрэвы нерухома стаяць вакол кургана…
Толькi дрэвы памятаюць гук барабана…
Пахаваны тут старажытны воiн
Сярод мноства братоў сваiх –
Бог беларускi ў кальчузе i латах,
З сякерай ў руках, ды шчытом ў нагах.
Слухае воiн, чакае часу – КЛIЧА МАГУТНАГА!
Язычнiцкiя богi,
Язычнiцкiя богi,
Язычнiцкiя воiны,
Язычнiцкай зямлi.
А па зямлi расцялiўся туман
I гучыць баявы барабан.
Iмклiва збiраецца раць ў паход,
Глядзяць вочы воiнаў тускла на ўсход
У надзеi прах зямлi з сябе скiнуць прамянём свяцiла,
У надзеi, што меч заблiшчыць i зажгуцца вочы
Воўчым агнём па дарозе да Сонца.
Але першы прамень i знiкае раць
У недры зямныя чакаць
КЛIЧА МАГУТНАГА!
Язычнiцкiя воiны,
Язычнiцкiя воiны,
Язычнiцкiя богi,
Язычнiцкай вайны. People have already forgotten where that mound was,
In that place now only an eternal mist,
Hiding a forgotten monument of ancient power.
Human eyes will not see anything here…
No waterfowl, no water sound
Not heard here — the fog of the wig.
Only trees stand still around the mound…
Only trees remember the sound of the drum…
An ancient warrior is buried here
Among his many brethren are
The Belarusian God in chain mail and armor,
With an ax in his hand, and a shield in his feet.
The warrior listens, waits for time — CALLS THE MIGHTY!
Pagan gods,
Pagan gods,
Pagan warriors,
Pagan land.
And the fog spread over the ground
And the battle drum sounds.
The army is about to march,
The eyes of the warriors stare dimly to the east
Hoping to cast off the dust of the earth with a ray of light,
In the hope that the sword will shine and the eyes will light up
Wolf fire on the way to the Sun.
But the first ray and the army disappears
In the bowels of the earth to wait
CALL THE MIGHTY!
Pagan warriors,
Pagan warriors,
Pagan gods,
Pagan War.