Kechalari shirin hayolimdan,
Kunduzim nurli osmonimdan,
Umuman shu boru yo’gimdan
Meni mahrum etma, sen ketma.
Ochsam ko’zim yumsam ham o’zing,
Bilganim bilmaganim sensan.
Kel orzuimga men ham yetay,
Dilim vayron etma sen ketma.
Yana nima deb ishontiray,
Seni bu pok muhabbatimga.
Balki senga jon kerak,
Mana beraman sen ketma.
Yana nima berib ko’ndiray,
Orzularim aksi ko’zlaringda.
Bir umr ijozat ber sevay,
Faqatgina mendan ketma,
Sen ketma.
Ketsang ma’nosiz hayot,
Taskin berolmas quyosh,
Hijronlardan bezor ko’ngilga
Qaydan topaman bardosh.
Ozorim bo’l, mayli humorim bo’l,
Yulduzli osmonimda porlagan
Eng yorug’ yulduzim bo’lib qol.
(Sen ketma, sen ketma)
Yana nima deb ishontiray,
Seni bu pok muhabbatimga.
Balki senga jon kerak,
Mana beraman sen ketma.
Yana nima berib ko’ndiray,
Orzularim aksi ko’zlaringda.
Bir umr ijozat ber sevay,
Faqatgina mendan ketma.
Yana nima deb ishontiray,
Seni bu pok muhabbatimga.
Balki senga jon kerak,
Mana beraman sen ketma.
Yana nima berib ko’ndiray,
Orzularim aksi ko’zlaringda.
Bir umr ijozat ber sevay,
Faqatgina mendan ketma.
(Sen ketma)
Yana nima deb ishontiray,
Seni bu pok muhabbatimga.
Balki senga jon kerak,
Mana beraman sen ketma.
Yana nima berib ko’ndiray,
Orzularim aksi ko’zlaringda.
Bir umr ijozat ber sevay,
Faqatgina mendan ketma.
Ojizman ko’zlaring bo’lmasa,
Tart etma jonsizman nurlaring bo’lmasa.
Yolg’iz qoldirma ayt yarim netaman,
Ajratma baxtimdan jonim yolvoraman,
Sen ketma.