Harbiylar va Askarlar haqida eng sara sherlar to’plami. Bu dunyoda shunday bir ilohiy kalom borki, uni tilga olgan har bir kishining qalbida olam-olam g’urur, iftixor, faxrlanish hissi jo’sh uradi. Bu Vatan so’zidir.
O‘zbekiston askari — Nodira Xasanova sheri
Qadamingdan o’t chaqnar,
liboslaring yarashar,
Ko’rganlar xavas qilar,
O’zbekiston Askari!
Sen o’z o’rning sardori,
Ximoyangda yosh-qari,
Sergak turgin, charchama,
O’zbekiston Askari!
Tomirda qaynoq qoning,
Qadrlidir xar oning,
Oshgay shuxrat va shoning,
O’zbekiston Askari!
Ardoqlagin Vatanni,
Bag’ishlab jonu tanni,
Yo’latmagin dushmanni,
O’zbekiston Askari!
Ozod yurtim bor, deb ayt,
Yuzing yorug‘ bo’lib qayt,
Faxr aylab bitgum bayt,
O’zbekiston Askari!
Jasur va mag’rur kapitan
Ko’zingizning qarosiday saqlagaysiz,
Yurt ishonchin iymon qadar oqlagaysiz,
Qo’riqlaysiz shomu sahar dilda Vatan,
Nomus-ori, etiqodi but kapitan.
Karvonboshi suyangaydir siz-mardlarga,
Siz bermaysiz elingizni chang-gardlarga.
Yov kelsa gar olishasiz kechib jondan,
Siz jasursiz xamda mag’rursiz kapitan.
Siz Vatanga yarashgaysiz, olgumdir tan,
Vatan sizga yarashgaymi yo kapitan?
Qiziqtirmas o’zga narsa, yo gulbadan,
Orzuingiz omon bo’lsa bo’ldi Vatan.
Siz shu yurtning ahdi baland o’g’lonisiz,
Siz borsiz-ki, behavotir qo’rg’onimiz.
Faxrlangum goh oshkora, goho chetdan,
Siz borsiz-ki, hadigimiz yo’q kapitan!
Xizmatdosh do‘stlarimga — Orif Tolib sheri
Bir xil yur, deb uqtirar serjant,
Bir xil tur, deb uqtirar serjant.
Uxlar bo‘lsang, tushlaringni ham,
Bir xil ko‘r, deb uqtirar serjant.
Bir xil tushmas ammo negadir,
Poyma-poydir qadamlarimiz.
Kimdir safdan qolib ketadi,
O‘zib ketar ildamlarimiz.
Bir haftami, o‘n kunmi o‘tgach,
Izga tusha boshlar hammasi.
Tarbiyalar bizlarni chanqash,
Va toshyo‘lning o‘tdek nafasi.
Hayotda-chi, ammo hayotda,
Teng tushmaydi aslo odimlar.
Kimlar qolib ketadi ortda,
Ilgarilab ketadi kimlar.
Buni o‘nglab bo‘lmaydi hargiz,
Har kim qo‘ldan kelgancha yashar.
Lekin, do‘stlar, shu yurt uchun biz,
Bir umrga askarmiz, askar.
Mayli, turfa kechsin kunimiz,
Har xil bo‘lsin bizda quvonch, dard.
Ammo shu el, shu Vatanni biz,
Birday halol sevmog‘imiz shart!
O’zbekiston yurtimiz
Mart o’g’lonlar turar to’p,
Ona zamin Vatan deb,
Qorachig’dek asrar xo’p,
Mustaqillik erkimiz,
O’zbekiston yurtimiz.
Har bir o’g’lon burchidir,
Asrab avayla yurtdir,
O’z uyida xursanddir,
Mustaqillik yurtimiz,
O’zbekiston yurtimiz.
Bizdan keyin farzandlar,
Bizdek asrab avaylar,
Dunyo o’zbekni bilar,
Mustaqillik erkimiz,
O’zbekiston yurtimiz.
Ozbekdan sayyoxlarga,
Kerakmas taklif noma,
Nimasidir yoqqanda,
Mustaqillik erkimiz,
O’zbekiston yutimiz.
Bizning yoshlar birinchi,
Kelajak boshi bari,
Ona deydi Vatanni,
Mustaqillik erkimiz,
O’zbekiston yurtimi.
Yurt boshimiz bobomiz,
Muqaddas vatanimiz,
Asraymiz tinchligimiz,
Mustaqillik erkimiz,
O’zbekiston yurtimiz.
O’zbekiston Askari!
Qadamingdan o‘t chaqnar,
liboslaring yarashar,
Ko‘rganlar xavas qilar-
O’zbekiston Askari!
Sen o‘z o‘rning sardori,
Ximoyangda yosh-qari,
Sergak turgin, charchama,
O’zbekiston Askari!
Tomirda qaynoq qoning,
Qadrlidir xar oning,
Oshgay shuxrat va shoning-
O’zbekiston Askari!
Ardoqlagin Vatanni,
Bag‘ishlab jonu tanni,
Yo‘latmagin dushmanni,
O’zbekiston Askari!
Ozod yurtim bor, deb ayt,
Yuzing yorug‘ bo‘lib qayt,
Faxr aylab bitgum bayt-
O’zbekiston Askari!
Askar qo‘shig‘i — Harbiylar uchun sher
Saflarda qad kerib turgan ey askar,
Bilgil, mardni ko‘rsa, chekinar xatar.
Yurakni, bilakni etgil safarbar,
Gulday diyoringni asra hamisha!
Duosi, so‘zlari yodingda tursin,
Nur ingan yuzlari yodingda tursin,
Mehrli ko‘zlari yodingda tursin,
Onaizoringni asra hamisha!
Singling bor – tegrangda parvona, halak,
Og‘a-ining esa – mag‘rur, dovyurak.
Chin do‘stlaring bo‘lar yurakka tirgak –
Qatorda noringni asra hamisha.
Bir kuni omading, baxting kuladi,
Uying ham, ko‘ngling ham fayzga to‘ladi.
Bolangga munosib ona bo‘ladi –
Intizor yoringni asra hamisha!
Vatan – or timsoli, Vatan – nomus, shon,
Nomus bilan aziz sanalgay inson.
Sen oringga qo‘rg‘on, or – senga qo‘rg‘on,
Oringni – boringni asra hamisha!
Har biringiz bir butun lashkar
Jahon bilar alplarning kuchin,
Dunyo guvoh, odamlar shohid.
Vatan – xalqni qo‘riqlash uchun,
Chegaralab olingan hudud.
Avlodlarning doim ko‘ngli to‘q,
Ajdodlarning makoni – Vatan.
Bu hududning yomon yeri yo‘q,
Xasi – Vatan, tikoni – Vatan.
Yov lashkarin yengish san’atin,
Shiroq bobom hikoya qilgan.
Qarang, To‘marisning jur’atin,
Yurtni qanday himoya qilgan.
Jangda ba’zan bitta bahodir,
Zabt etilmas istehkom bo‘lgan.
Bir qo‘shinni yengishga qodir,
Metin bo‘lgan, mustahkam bo‘lgan.
Siz Vatanning sergak posboni,
Ofitsersiz, serjantsiz, askar.
Siz xalqimning harbiy imkoni,
Har biringiz bir butun lashkar.
Askar o‘g‘longa maktub — Oygul Ubaydullo sheri
Omonmisan, bolajonginam,
Salomatmi jo‘ra-yu do‘sting?
Tilab menga sabr va chidam,
Debsan xatda, «Onajon, kuting».
Debsan yana, «Olmang xavotir,
O‘zingizni asrang, Onajon!»
Netay, bolam, onaman axir,
Bo‘lgin deyman, doimo omon.
Lovullaydi alanga misol,
Dilginangda Vatan sevgisi.
Yolg‘on aytma, olmagin malol,
Aldamaydi ona sezgisi.
Chegarada tur doim sergak,
Ko‘zlaringni uyqu eltmasin.
Polvon bolam, sen menga kerak,
G‘anim bexos toshin otmasin.
Tinchlik, sog‘lik – Olloh ehsoni,
Asra, bolam, buyuk ne’matni.
Doim senga tilarman, alhol,
Bobolardan meros qudratni.
Muhabbatim bo‘lsin qo‘ldoshing,
Mehrim tanga kuch bo‘lib ensin.
Oldirmagin og‘zingdan oshing,
Dilginamda xavotir tinsin.
Bolam, bugun, anglading, sezding,
Ona yurting joningga payvast.
Oq sutimga roziman, bolam,
Tinchlik tug‘in ko‘tarolding dast.
O‘z burchingni astoydil o‘ta,
Yorug‘ bo‘lsin sen-la yuzimiz.
Kelishingni ko‘p intiq kutib,
To‘rt bo‘lmoqda, bolam ko‘zimiz.
Vatan xizmatida yurgan o‘g‘lonlar
Ahd-vafoni ajdodlardan o‘rgangay –
El-u yurtim degan, ko‘ksi qalqonlar,
Mudom sharaf-u shonga burkangay –
Vatan xizmatida yurgan o‘g‘lonlar.
Yuragida nomus bo‘lar, or bo‘lar,
Mag‘rurlikda lochin bo‘lar, sor bo‘lar,
Orzulari tog‘dek ulug‘vor bo‘lar,
Vatan xizmatida yurgan o‘g‘lonlar.
Bo‘stoniga quzg‘un-zog‘ni yo‘latmas,
Qo‘rg‘onining bir toshin ham qulatmas,
Ichgan qasam, aytgan so‘zidan qaytmas,
Vatan xizmatida yurgan o‘g‘lonlar.
Suvlar kechsa hamki, etik yechmagay,
Yovuzlarning hiylasiga uchmagay,
Jondan kechsa hamki, yurtdan kechmagay,
Vatan xizmatida yurgan o‘g‘lonlar.
Toki bordir, mard, jasur posbonlari,
Musaffodir hur Vatan osmonlari.
Omon bo‘lsin, el fidoyi jonlari –
Vatan xizmatida yurgan o‘g‘lonlar.
Vatan himoyachilariga atalgan to’rtlik sherlar
Kimdir cho’pak otsa o’zbek nomiga,
Tegadi g’ururning baland tomiga,
Yurak zirillaydi, ko’zda chaqnar o’t,
Tortadi alamli o’ylar domiga.
* * *
Shukurkim, yurt-el tinch, but qo’rg’onlari,
Sarhadini tutgan alp o’g’lonlari,
Bolasin beshikda quchgan kelinchak,
Tuprog’ini sevgan bobojonlari.
* * *
Bu zamin ichinda bitta Vatan bor,
Bir bog’ bor, bir gulshan, bitta chamanzor!
Oh, mening yuragim — jon, O’bekiston,
Mening muhabbatim aks etgan diyor.
* * *
Ko’taring boricha bu el shonini,
Ko’rsating dunyoga bor imkonini,
G’ayurlarning dami ichida qolsin,
E’zozlab olishsin tilga nomini.