Koʻzlarimga toʻldi yulduzlar

Bugun yana tutashdi yoʻlim,

Oʻylar surdim senga termulib.

Ishq, titroqni qoʻmsadi koʻnglim,

Soʻzlar aytding jilmayib, kulib.

Poyga solib yugurdi yillar,

Mana, nelar qilmabdi firoq:

Men – shamolday koʻchkin, darbadar,

Sen – yanayam goʻzal, suluvroq.

Orzularga xayol boʻlib band,

Yuragimga ishq toʻlgan damda

Sen yuz burib ketding bepisand

Va men qoldim yolgʻiz alamda.

Ich-ichimda nedir uzildi,

Tomogʻimga tiqildi soʻzlar.

Osmon olis, yer qattiq boʻldi,

Koʻzlarimga toʻldi yulduzlar.

Bugun mana – sen qaytib kelding,

Chin sevgini anglading, balki.

Soʻzlar aytib jilmayding, kulding,

Xotirotning urdi yuragi.

Sen sevgiga intiqsan, mushtoq,

Oʻzimda ham ishqqa zoʻr havas.

Yonib sevay deyman-u, biroq

Nimadir kam, nimadir yetmas.

Orif Tolib

2010