Qishloq tepasida oy suzadi jim,
Qadim ohangida kuylar chirildoq.
Alla tinglayotgan goʻdakday maʼsum
Sokin tun qoʻynida tinch uxlar qishloq.
Soʻrida yotibman – seryulduz osmon,
Yorugʻ kengliklarga termilib gʻamgin.
Shu dam yuragimda uygʻotib armon
Olislardan sado berar ilk sevgim.
Yiroq-yiroqlarga ketdim adashib,
Bugun men oʻzimga qaytmoq istayman.
Qoʻllarim keng yoyib, vujudim joʻshib
Oʻtli-oʻtli qoʻshiq aytmoq istayman.
Keling, yuragimni bir chayib olay,
Oyga oyna boʻlgan pokiza suvlar.
Yugurik qonimga quvvat bering, hey,
Tong nafasi yangligʻ toza tuygʻular.
Orif Tolib
2011
https://saviya.uz/ijod/nazm/soginch-manzarasi/