Oq qogʻozim, senga Erkin
Ochdi pinhon ishqini,
Sen boru men bor, qalam bor,
Oʻrtada begona yoʻq.
DEBOCHA
Istadim sayr aylamoqni
Men gʻazal boʻstonida.
Kulmangiz, ne bor senga deb
Mir Alisher yonida.
Sheʼriyat dunyosi keng,
Gulzori koʻp, boʻstoni koʻp,
Har koʻngil arzini aytur
Neki bor imkonida.
Ey munaqqid, sen gʻazalni
Koʻhna deb kamsitmagil,
Sevgi ham Odam Atodin
Qolgan inson qonida.
Toshga ham shirin gʻazal
Baxsh aylagay otash va jon,
Shavq oʻti yonsa agar
Shoir – gʻazalxon qonida.
Rost, gʻazal avjida barcha
Oy ila Zuhro emas,
Koʻp erur somonchilar ham
Sheʼriyat osmonida…
Doʻstlarim, shoir demang,
Erkin gʻazal shaydosidur,
Yosh deng-u maʼzur tuting
Sahv oʻlsa gar devonida.
1967
TUN BILAN YIGʻLABDI BULBUL…
Tun bilan yigʻlabdi bulbul
Gʻuncha hajri dogʻida.
Koʻz yoshi shabnam boʻlib
Qolmish uning yaprogʻida.
Koʻz yumar boʻlsam, koʻzim –
Oldida paydo gul yuzim,
Gʻuncha koʻz ochmogʻi bor
Bulbul koʻzin yummogʻida.
Asta barg ostida tinglab
Yotgan ermish shoʻx sabo,
Gʻuncha bulbuldan muhabbat
Darsin olgan chogʻida.
Sevgi sahrosida qolmish
Necha Majnundan gʻubor,
Necha Farhod gardi yotgay
Bistunning togʻida.
Gʻunchadek chehrangga Erkin
Jon fido etgay, sanam.
Qatra qonidan gul unsin
To muhabbat bogʻida.
1967
BARCHA ShODLIK SENGA BOʻLSIN
Barcha shodlik senga boʻlsin,
Bor sitam, zorlik menga.
Barcha dildorlik senga-yu,
Barcha xushtorlik menga.
Sen mening jonimni olgin,
Men sening darding olay,
Barcha sogʻlik senga boʻlsin,
Barcha bemorlik menga.
Senga boʻlsin barcha husnu
Menga boʻlsin barcha ishk,
Kori xunxorlik senga-yu,
Mehri poydorlik menga.
Bu jahonning rohatin ol,
Bor azobin menga ber,
Senga boʻlsin barcha orom,
Barcha bedorlik menga.
Ol oʻzing koshonalarni,
Menga koʻy mayxonani,
Barcha hushyorlik senga-yu,
Barcha xummorlik menga.
Senga boʻlsin nurli kunduz,
Menga kolsin qora tun,
Barcha gulshan senga boʻlsin,
Bor tikanzorlik menga.
Sen shahanshohlikni olgin,
Menga kullik boʻlsa bas,
Bor jafokorlik senga-yu,
Bor vafodorlik menga.
Mayli, ostonangda yotsam,
Mayli, kuvsang tosh otib,
Bor dshgozorlik senga-yu,
Bor dilafgorlik menga.
Senga sheʼrni bitsin Erkin,
Yirtib otmok oʻz ishing,
Kasbi inkorlik senga-yu,
Aybga ikrorlik menga.
1967
GʻUNCHA
Barg ostidan muloyim
Boqqan iboli gʻuncha,
Ne sirni saklagaysan,
Bagʻring nechun tuguncha?
Pinhon siring bayon et,
Koʻksingni qilma koʻp kon,
Bu yoki ishq atalgan
Bizga ayon tushuncha?
Sevmoq uyat emasdir,
Har kimda bor bu savdo,
Qoʻy, koʻp qizarma, gʻuncha,
Boshingni egma buncha.
Boʻldingmi men kabi yo
Bir bevafoga oshiq,
Ayt, sevganingni senga
Parvosi yoʻqmi uncha?
Gulgun yanogʻing uzra
Bir tomchi yosh koʻrarman,
Kel, birga dardlashaylik,
Uy-uyda yigʻlaguncha.
Men ham axir seningdek
Izhori ishq etolmay
Koʻksimda dudi ohim
Dashtlar aro kuyuncha.
Ey gʻuncha, sabr aylab
Ummidi vasl kilgʻil,
Hijronu yor jafosi
Bizga faqat buguncha.
1962–1967
SURMA
Aslida kim qarardi
Yotganda xor surma,
Boʻldi aziz, koʻziga
Surtganda yor surma.
Koʻzda qaro na iz bul,
Tun dogʻidan asarmu,
Mayxona kezdimu yo
Mastonavor surma.
Yor koʻziga yetishmak
Savdo ekan-ku dushvor,
Yonib koʻmir boʻlibdi
Bechora zor, surma.
Oʻrtanma, kuyma ortiq
Jismim karo ekan deb,
Ishq yoʻlida qarolik
Takdirda bor, surma.
Ming yil yotib seningdek
Gʻam togʻining tagida,
Soʻng mayli boʻlsam oxir
Tolega yor, surma.
Yor ketdi-yu, kolibdir
Yoʻl oʻrtasida Erkin,
Koʻnglida surmaso koʻz,
Koʻzda gʻubor surma.
1967
DILDORGA NOMA YOZDIM
Gul boʻylarini bogʻdan
Keltirgan ey, shabboda,
Dildorga noma yozdim,
Yetkur uni havoda.
Yetkur uni va lekin
Koʻngliga kaygʻu solma,
Sharhi dilim etarda
Boʻlsin tiling navoda.
Hasrat toʻla soʻzingdan
Ozor topar nigorim,
Ramzi ishora birlan
Qilgin uni ifoda.
Gulbargi lolani elt,
Qoʻygin qadah yoniga,
Yuz hajrida yurak kon
Misli kadahda boda.
Bargi xazonni olib
Yoniga koʻygin-u ayt:
Bu oshigʻing yuzi deb
Hijron degan baloda.
Gul shoxidan tikan uz,
Gulbargi lolaga sanch,
Koʻksimga tigʻ uraymi,
Hech kolmadi iroda.
Sahro gʻuboridan elt,
Hozirligimni bilsin
Men dashti Karbaloni
Kezmoqka ham piyoda.
Bir tola kiprigimni
Eltib oyogʻiga qoʻy,
Bedor koʻzim yoʻlida
Har shom ila saboda.
Dildorga noma yozdim,
Yetkur oʻzing, men ojiz,
Gul boʻylarini bogʻdan
Keltirgan ey, shabboda.
1967
SAMARQAND
Otashin bark yondi gulrang
Charxning mehrobida,
Charx urar koʻnglim xayolning
Otashin girdobida.
Subhidam oftobi koʻkning
Gumbazida yondi, yo
Yondi bu firuza gumbaz
Subhidam oftobida.
Tong emas bu, tongda boʻlsam
Men xayol obida gʻark,
Tong qilibdir chunki koʻnglim
Bu xayoldek obida.
Koʻhna shahrim, tarixingni
Koʻz yumib qilsam xayol,
Gʻarq koʻrindi mazlum elning
Koʻz yoshi selobida.
Bu saroylar gʻishti elning
Ashki birlan xokidan,
Rangu boʻyogʻi korilmish
Qaygʻuning zardobida.
Chulgʻanib sokin xayolga
Jim yotar sogʻonalar.
Ne koʻrar Mirzo Ulugʻbek
Besh asrlik xobida?
Keng falakni kuchdi inson,
Lek ming yil oʻtsa ham
Ilk muallimdir Samarkand
Ilmi aflok bobida.
Bosh egib ustoz Ulugʻbek
Qoshida turdim bu tong,
Charx urib koʻnglim xayolning
Otashin girdobida.
1967
ChASHMA
Oʻltirar sochin tarab yor
Chashmaning oʻtrusida.
Chashma oʻz aksin koʻrar
Yor chehrasi koʻzgusida.
Dildan oqkan mehrdek
Yor koʻksidan qaynab oqur,
Chunki koʻz ochmish sanamning
Koʻzlari orzusida.
Ikki irmoq koʻz yoshida
Hajr dardidur ayon,
Vasl shavqi zohir oʻlgay
Raqsida, kulgusida.
Gohi urgay oʻzni har yon,
Bilmam, ul devonamu,
Yo xayoli birla mendek
Toʻlgʻanur uyqusida?
Sochlaring birla yuzingni
Toʻsma, qoʻy, xurshid jamol,
Jilva qilsin, yayrasin
Bir dam yuzing yogʻdusida.
Dilbarim, Erkin dilin sen
Bir tiniq sarchashma bil,
Aks etar ishq oftobi
Kalbining koʻzgusida.
1967
LOLA SAYLI
(badiha)
Taklif etdim tong bilan
Dildorni lola sayliga,
Boshim osmonlarga yetdi
Yor deganda “mayliga”.
Keng jahon boʻldi munavvar
Lutfidan, evoh, qani,
Sidqi dildan yursa dilbar
Doim oshiq mayliga.
Oʻyladim shu tong, necha yil
Dashtu sahrolar kezib,
Taklifi sayl aylamabdir
Ne uchun Qays Layliga!
Bu xayolim yorga aytsam,
Kuldi-yu, berdi javob:
Ahli ishq ham boqqay albat
Oʻz zamonin zayliga.
Lola terdik dasta-dasta,
Kech bilan qaytdik shahar,
Yoʻlda bir-bir tarqatib
Erkin muhabbat xayliga.
1967
YOʻQ EMISH ORZUDA AYB…
Saydi ishk boʻlgan koʻngilga
Qoʻymangiz behuda ayb.
Boʻlsa bandi domi sayyod,
Yoʻk erur ohuda ayb.
Bandga tushgan bu koʻnguldur,
Menda, ayting, ne gunoh,
Dil kushiga dom koʻygan
Ul ikki joduda ayb.
Jodu koʻzlar bandi yolgʻiz –
Sen emas, tutqun yurak,
Avval oxir koʻhna meros
Ishk degan tuygʻuda ayb.
Ey koʻngil, oʻz mayling ila
Boʻlding ishk domiga band.
Izlama endi bahona,
Demagin u-buda ayb.
Sevgi dardidan mening ham
Boʻldi rangim kahrabo,
Yoʻk iloj, ne naf oʻkinmak
Boʻlmasa koʻzguda ayb?
Sen-ku Zuhrosan falakda,
Intizoringman faqat,
Ne ajab, tolpinsa koʻnglim,
Yoʻk emish orzuda ayb.
1967
SARV
Kecha oydin, mavjli dengiz,
Kuy toʻqir bedor sarv,
Oy kelib sarv uzra koʻndi,
Boʻldi oyruxsor sarv.
Ikki sarvning oʻrtasida
Men turibman lolu gung,
Bir tomon sarv qadli dildor,
Bir tomon dildor sarv.
Lolu gungman, boisi sarv,
U seni koʻrgan kecha
Yerga kirmabdir, taajjub,
Bu qadar beor sarv.
Bir boqishda oshiq oʻlmak
Bul ajablik demagil,
Bir koʻrib qaddingga mangu
Boʻldi-ku xushtor sarv.
Boʻy choʻzib har yon karaydur,
Bundaman deb ayt, sanam,
Qomatingni bir koʻrarga
Kechadin xummor sarv.
Men-ku yor vasliga keldim
Sarv tagin xilvat bilib,
Erta tong olamga soʻylab
Qilmagin oshkor, sarv.
Lablaridan boʻsa izlab
Jon suvin topdim bu kech.
Sarv tagida baxtli boʻldim,
Ham bu baxtga yor sarv.
Sochu qadding yodin Erkin
Gar unutsa bir nafas,
Unga sunbul sirtmogʻ oʻlsin,
Mayli, boʻlsin dor sarv.
1967
KIPRIGINGDAN OʻQ UZIB
Kiprigingdan oʻq uzib
Koʻksim aro zahm aylading,
Dilni zabt etmoqqa balki
Chox oʻyib lahm aylading.
Tashna koʻnglim ichmasin deb
Koʻz yoshimdan qatra ham,
Ashk soyining yoʻliga
Kiprigim dahm aylading.
Sen oʻzing kirding koʻngilga
Gʻam sipohin boshida,
Gʻaflat uykusida erdim,
Ayt, nechuk fahm aylading?
Sen koʻngil mulkini toroj,
Qalb uyin vayron etib,
Pora qildingmu tanimni,
Jonima rahm aylading.
Oshiq oʻlding, ey koʻngil,
Gʻam lashkaridan qoʻrqmagil,
Bari chopku oldda, Erkin,
Ne uchun vahm aylading?
1967
BARG
Ikki koshing oʻsma birlan
Boʻldi juft nargisli barg,
Ikki barging koshida men
Titragayman misli barg.
Titramogʻim boisi ul
Bargni tebranmogʻidir,
Yoki ohimdanmu titrar
Boʻyla nozik hisli barg.
Barg dedim, ammo bilolmam,
Qay biri xushboʻy ekan,
Ikki mushkin sunbuling yo
Ikki rayhon isli barg.
Oʻsmali kosh dema, zumrad –
Naksh etilgan sajdagoh,
Kam bukun mehrobga ixlos,
Lek bu koʻp muxlisli barg.
Oʻt yuzingning shuʼlasidan
Bu koraygan qoshmi yo
Subhi bayzodek gul uzra
Shomi savdo tusli barg.
Voh ajab, oʻz nargisiga
Banda boʻlmish, ne iloj,
Indamay kiprik – tikan
Zahmin chekar nomusli barg.
Ikki barg taʼrifin Erkin
Sheʼrga solsa tong emas,
Ul biri tashbehli bargu
Ul biri tajnisli barg.
1967
KOʻZING
Hajrdan tor bu koʻngilga
Shuʼlaafshondir koʻzing,
Yo magar koʻnglim yoʻqolgan
Tor shabistondir koʻzing.
Ham qorongʻu kechadir ul,
Ham yorugʻ kunduz menga,
Koʻzlarimda kecha-kunduz
Chun namoyondir koʻzing.
Husn ahli ichra tengsiz
Sen-ku xoqonsan oʻzing,
Sehr mulki ichra tanho
Shohu sultondir koʻzing.
Turfa bu jodularingga
Termulib lolmen bukun,
Koʻzlarim hayronligʻiga
Nega hayrondir koʻzing?
Hislarimning yelkanida
Bir adashgan yoʻlchiman,
Sevgi boʻronin yuborgan
Cheksiz ummondir koʻzing.
Koʻzlaring yulduzmi, yoʻq,
Yulduz erur har uchkuni,
Qorachigʻ kuygan quyoshu
Moviy osmondir koʻzing.
Yor koʻzin ummon deb aytding,
Unga suv toʻkmok. nechun? –
Bas, ani koʻrganda, Erkin,
Nega giryondir koʻzing?
1967
BANDI ZULF
Voh ajabkim, zulfingga dil
Qayta-kayta boʻldi band.
Necha-necha band boʻlishdan
Ul yemabdir zarra pand.
Ishq soʻzin takror etibdir
Toʻtidek har dam tilim,
Chunki bu til lablaringdan
Toʻti yangligʻ soʻrdi kand.
Shafkat istarman dilingdan,
Gul yuzingdan bir visol,
Koʻzlaringdan may soʻrarman,
Lablaringdan noʻshxand.
Sunbuling gar dom erursa,
Doimo men band boʻlay,
Dard esa ishking, boʻlay men
Bir umrga dardmand.
Hajr kuydirgay emishdir,
Vasl oʻldirgay emish,
Kel, meni kuydirma, oʻldir,
Menga oʻlmok ne pisand?
Oʻt yokib ketding yurakka,
Men tiyarman koʻz yoshim,
Chunki istarman, bu gulxan
Doim oʻlsin sarbaland.
Tashlading band aylab avval
Ne uchun Erkin dilin,
Yoʻlda qolmish ohu yangligʻ,
Boʻynida tori kamand.
1967
KIMDA IQTIDOR YOʻQDIR…
Kimda iqtidor yoʻqdir,
Ilm ila hunar zoye,
Iqtidor berurman deb
Chekma ranj, ketar zoye.
Kimda asli tole yoʻq,
Nakdi ham ketar qoʻldan,
Berganing bilan boʻlmas
Oltinu guhar, zoye.
Kimki behamiyatdir,
Chetdadir nazardan ham,
Chunki behamiyatga
Solganing nazar zoye.
Kimki muz yurak boʻlsa
Uylama eritmakni,
Ming quyosh yoqib koʻysang
Qilmagay asar, zoye.
Gar quyon yurakli er
Jazm etar bahodirlik,
Unga argʻumoq esiz,
Tilla naqsh kamar zoye.
Bu “nasihat”ni Erkin
Yozdi bir sabab birlan.
Koʻnglida sezar ammo,
Sheʼri besamar, zoye.
1967
SENGA BAXTDAN TAXT TILARMAN
Sen gʻanisan, menda bisyor extiyoj.
NODIRABEGIM
Senga baxtdan taxt tilarman,
Toledan boshingga toj,
Mulki husningga omonlik,
Toju taxtingga rivoj.
Toju taxt tashbehidan sen
Koʻhna deb kulsang netay,
Sen axir shohi jahonim,
Men kulingman, ne iloj?
Ne ilojkim, davlatim yoʻq,
Ganji mehrimdan boʻlak,
Bul evazdan koʻz toʻlaydur
Qatra-katra dur xiroj.
Koʻzlarim aylar hamisha
Arzi muhtojlik senga,
Ayt-chi, jonim, bormi senda
Koʻz yoshimga ehtiyoj?
Koʻp nasihat tinglab Erkin
Qilmadi hech tarki ishk.
Bor masalkim, ish yurishmas
Sohibi gar boʻlsa koj.
1967
DOSTONGA YOZ
Kel, muhabbat lazzatin
Taʼrif etib dostonga yoz,
Turfa gullardan tikib,
Har baytini boʻstonga yoz.
Sevgi nazmiga jahonning
Gulistoni yetmagay.
Nur qalam birlan muhabbat
Sharhini osmonga yoz.
Lolagun aylab yana
Magʻribu mashrik ufqini,
Bir gʻazal vasliga baxsh et,
Bir gʻazal hijronga yoz.
Taʼrifi ishq dardiga
Etgin yurak qonin siyoh,
Dilga yoz dilbar soʻzin,
Jonon soʻzini jonga yoz.
Dardni sen har kimga aytib
Ohu faryod etma koʻp,
Kuysa joning, jonajoning,
Shavqi jon jononga yoz.
Bahrasiz oldida, Erkin,
Ochma koʻngil daftarin,
Neki yozsang, dil soʻzini
Anglagan insonga yoz.
1967
DAVRON YUKI
Aylanur inson boshidan
Ming asr osmon yuki,
Dona bugʻdoy uzra goʻyo
Sangi tegirmon yuki.
Dona bugʻdoy dema, bu bosh
Necha ming olamcha bor,
Bor uning har nuktasida
Necha ming davron yuki.
Hazrati Inson koshida
Sajdaga bosh egdi charx,
Chunki inson kalbida ishq,
Boshida urfon yuki.
Nur kadam birlan yelar
Cheksiz fazo boʻylab zamin,
Yelkasida beshta qitʼa,
Toʻrt buyuk ummon yuki.
Koʻk tarozu pallasidur,
Bu zamin bir tosh anga,
Charx posangisida
Yuz ming tuman inson yuki.
Shuncha yuk mushkul emas,
Lekin ezar Yer siynasin
Begunoh koʻksiga tomgan
Qatra-qatra kon yuki.
Yer uza yuksalmish Inson
Bir koʻlida nur – charogʻ.
Bir qoʻlida bor uning
Mahshar bila toʻfon yuki.
Ey tabiat, ona-Yer,
Sen ber madad, tark etmasin
Hech qachon Odam dilin
Vijdon yuki, imon yuki.
Bas, xayolga choʻkma, Erkin,
Bitmagay olam oʻyi,
Keng jahon sigʻgan koʻzingni
Bosdi tong mujgon yuki.
1967
DOʻSTLARIMGA
Nasiba va Anvar uchun
Koʻngil, och doʻstlaringning
Vasfiga sen nazm daftarni,
Qalam gul shoxidan, koʻngil,
Siyoh qil mushk anbarni.
Quy, ey sokiy, kadahni,
Bu kecha hattoki osmon ham
Labo-lab kosada maydek
Koʻtardi mohi anvarni.
Falak yulduzdan oʻt yokmish
Bukun toʻyning kozoniga,
Somon yoʻlin shakar aylab,
Choʻmichdek tutdi Hulkarni.
Bu oqshom ne uchun raqs
Etmasin sayyoralar xandon,
Muzayyan bir uzukka
Qoʻndirib pokiza gavharni.
Bu osmon necha ming yil
Charx urib koʻrmabdi bir bora
Bahor gulzorida oʻsgan
Bu yangligʻ toza gullarni.
Jahon gulzorlarin kezding,
Bukun baxtdan kuvon, doʻstim,
Nasib etmish senga, Anvar,
Bahor gul yuzli dilbarni.
Hayot jomin koʻtar, doʻstim,
Tilak qil, sevgi bor boʻlsin,
Sira tark etmasin bu baxt
Nasiba birla Anvarni.
1967
SAMAR BOʻLGʻAY
Seningsiz menga kom yoʻqdir,
Asal ichsam zahar boʻlgʻay.
Sening birlan shirin soʻzim,
Zahar yutsam shakar boʻlgʻay.
Yuzingga bir umr boqsam
Toʻyurmi koʻz, konurmi dil,
Na undan belgi paydo-yu,
Na bundan bir asar boʻlgʻay.
Ikki yor vaslini istab
Ikki ishq soʻzin eshitsam,
Ikki koʻzim koʻru, ikki
Qulogʻim, mayli, kar boʻlgʻay.
Koʻzing uchganda koʻnglimni
Olib kipriklaringga koʻy,
Qoshu mujgonlaring koʻnglim
Qushiga bolu par boʻlgʻay.
Tirilsa nogahon Farhod,
Yuzingni koʻrsa koʻzguda,
Kechib Shirinidan yuz yil
Koʻyingda darbadar boʻlgʻay.
Habibim band etar koʻnglim,
Tabibim pand etar doim,
Bilolmasman, bu savdoda
Na sudu na zarar boʻlgʻay.
Muhabbat nogahon dilda
Yozib kurtak, ochibdir gul,
Umidvor Erkining, jono,
Bu guldan bir samar boʻlgʻay.
1967
HIJRON YUKI
Aylagin jondin judo
Etguncha jonondin judo.
Alisher NAVOIY
Roziman tushguncha dilga
Nogahon hijron yuki,
Nogahon, mayli, tanimdan
Ayru boʻlsin jon yuki.
Men boʻlay jondin judo
Boʻlguncha jonondin judo,
Ne kerak jon, ezsa jonim
Bir umr armon yuki.
Lahzai hijron yukiga
Bistun ukparchadur,
Bir kadoqlik toshcha kelmas
Yer bilan osmon yuki.
Oftob hijronida tong
Sabzalarga koʻndi nam,
Oʻylakim, kipriklarimni
Egdi tong giryon yuki.
Hajrda oʻtgan nafasni
Yil bilan oʻlchar koʻngil,
Ayrilikda sheʼr bitibman,
Unda bir devon yuki…
1967
PARISHONLIK
Doimo dedim, boʻlma
Oshino, parishonlik,
Boʻldi oshino dilga
Doimo parishonlik.
Dilrabo xayolida,
Ne ajab, parishonmen,
Oshikor etar doim
Dilrabo parishonlik.
Men oʻzimcha dilbarning
Yodi birla magʻrurmen,
Deydilar, kilur paydo
Kibr-havo parishonlik.
Kulsa el parishonlik
Odatimga, tong yoʻqdir,
Ahli dilga albatta
Noravo parishonlik.
Bevafo nigor yodin
Tez unutmoq istarmen,
Lek menda yoʻq bu xil
Bebaho parishonlik.
Hajr dardiga qilmas
Vaslidan shifo, endi
Bir davo xayoli-yu,
Bir davo parishonlik.
Yodi birla xud boʻlsam,
Jabri birla bexudmen,
Qildi sernavo yodi,
Benavo – parishonlik.
Zulfimu parishonlik
Odat etdi, yo koʻnglim
Ayladi parishonhol
Bu karo parishonlik.
Keldi kay kuni bu dard,
Xotirimga keltirmam,
Band etibdi Erkinni
Mutlako parishonlik.
1967
YOSHLIGIM
Yoshligim, kel, kuyga toʻlgan
Qalbim oltin sozi boʻl,
Men koʻshik aytay toʻlib,
Bir lahza joʻr ovozi boʻl.
Dilga oksin baxtli umrim
Kuy boʻlib, ohang boʻlib,
Sen uning “Oromijon”i,
“Gulyor”u “Shahnozi” boʻl.
Orzu-istakdin-ku shodon
Dilga bogʻlabsan kanot,
Bu tilak osmonining
Doim baland parvozi boʻl.
Ketmagin aslo, hayotim
Gulshanin tark etmagil,
Bir umr men birla kolgin,
Bu koʻngil hamrozi boʻl.
Yoshligim dostoniga men
Shuʼladin yoʻndim kalam,
Ey sahar ufki, uning sen
Zarvarak qogʻozi boʻl.
Yoshligim sen menga bergan
Kuch, shuuring, gʻayrating
Xalku yurtga baxsh etolsam,
Shunda mendan rozi boʻl.
1959–1967
XAYOL
Kechalar kipriklarimda
Tarki xob aylar xayol,
Oʻz hayotimdan oʻzimga
Sarhisob aylar xayol.
Qissa aytur mozidin goh,
Ertadan afsona goh,
Goh savol aylar koʻngilga,
Goh javob aylar xayol.
Koʻkda suzgan oyni koʻzga
Bir kichik fonus etib,
Pirpirab yonguvchi shamni
Mohi tob aylar xayol.
May toʻla jom ichra toʻfon
Mavjini paydo qilur,
Tong shafaq alvonini
Gulgun sharob aylar xayol.
Ming asrlar kori holin
Qilgay u bir soniya,
Lahzaning mazmunini
Ming bir kitob aylar xayol.
Neki zabt etmish shuur,
Bois xayol oʻlsa, ne tong,
Dilga parvoz ayla deb
Mangu xitob aylar xayol.
Bu shitob asrim xayolga
Etdimu tezlikni baxsh,
Bilmadim, asrimni olgʻa
Yo shitob aylar xayol.
Bor ekan inson koʻlida
Orzu yoqqan charok,
Bu charoqni, oʻyla, bir kun
Oftob aylar xayol.
Men xayolni sheʼrga soldim,
Oʻyparast boʻlma va lek,
Besamar boʻlsa seni
Bir kun har ob aylar xayol.
Boʻlgin, Erkin, har nafas
Ezgu xayolga oshino,
Pok esa niyat, seni
Olijanob aylar xayol.
ShOHIGUL
Otashin gul uzdim, ol, bu –
Shohigullar shohi gul.
Gul sochik yoʻllarda boʻlsin
Gul yuzim hamrohi gul.
Shohigul ermas bu, oʻtlugʻ –
Yuzlaring hijronida,
Intizor bogʻ koʻksidan
Chiqqan figʻonu ohi gul.
Ishq elyning qatra-katra
Qonidan ungan chechak,
Sevgining oshiq koʻngillarga
Olovli chohi gul.
Bilgali koʻnglingni, kirsam
Bogʻing ichra har zamon,
Shohigulga yolvorurman,
Sirlaring ogohi gul.
Bu jahon gulzorida
Har bir chechakning oʻrni bor,
Xoh tikandir, xoh pechakdir,
Xohi yaprok, xohi gul.
Gul emas, Erkin qoʻlingga
Tutdi oʻtdek kalbini,
Otashidan koʻrqma, ol,
Ol, kuymagaysan, Mohigul.
1967
UYGʻOTMAGIL…
Tushda koʻrdim dilbarimni,
Ey sabo, uygʻotmagil,
Olma bir dam vasl shavkin,
Qoʻy, meni koʻzgʻatmagil.
Necha kunlar axtarurman,
Koʻzlarimda uyqu yoʻq,
Uykuda topdim nihoyat,
Endi sen ajratmagil.
Sochlarin boʻynimga bogʻlab
Shod erurman bu kecha,
Qoʻy, chamanlardan, sabo,
Gul atrini tarkatmagil.
Sevganim, xurshid jamolim
Vaslidan xushnud koʻngil,
Sen quyoshni koʻzlarimga
Bir nafas koʻrsatmagil.
Lablarimda kulgu, goʻyo
Tushda qand koʻrgan goʻdak,
Qoʻy, shakar labdin ayurma,
Sen meni yigʻlatmagil.
Gar yoʻqotsam bu kecha men
Qayga borgum axtarib,
Tushda koʻrdim dilbarimni,
Ey sabo, uygʻotmagil.
1967
QALAM
Ulfatimdir sham yangligʻ
Kechalar tanho kalam,
Men-ku sheʼr Majnunidirman,
Sarvqad Laylo kalam.
Ahli sheʼrga to qiyomat
Ulfat oʻlmakdir azob,
Ne iloj etsin, boshida
Bor ekan savdo qalam.
Rost, qalam timsoli sheʼr,
Timsoli tigʻ, timsoli haq,
Boshini ming kesdilar,
Bosh egmadi aslo kalam.
Yor, diyor mehrini kuylab
Umrimiz boʻlgay ado.
Men na istisno erurman,
Sen na mustasno, qalam.
Yangrasin Erkin soʻzing,
Aslo tiling lol oʻlmasin.
Dast koʻtar davron yukini,
Etma qadding yo, qalam.
1967
UZUM
Termular shabnamli yaprok –
Ostidan pinhon uzum,
Lablaringga yetmok istab
Tong sahar giryon uzum.
Oftob mashshotasi
Tok sochini nurdan tarab
Zangining boʻyniga osmish
Shodai marjon uzum.
Toqi ishkom misli osmon,
Har taraf yulduz sochur.
Voh ajab, bu ne sinoat,
Yer uzum, osmon uzum.
Tark etib koʻshkin, savatga
Qoʻydi bosh, izlab seni
Charx urib bozor ichida
Boʻldi sargardon uzum.
Kimki oshiqlikni daʼvo
Aylasa shuldir jazo.
Okibat xum ichra boʻldi
Mahkumi zindon uzum.
Xum ichida necha yil
Xun boʻlmoq erkan qismati,
Lablaringga yetdi oxir
Bir piyola kon uzum.
Bir kadah gulgun sharob
Tutdim senga, bir hoʻplading,
Toleimdan voladurman,
Baxtidan hayron uzum.
Ey dilorom, senga Erkin
Tutdi maydek sheʼrini,
Dil xumida necha yil
Qon boʻldi bu devon – uzum.
1967
DOʻST BILAN OBOD UYING
Doʻst bilan obod uying,
Gar boʻlsa u vayrona ham,
Doʻst qadam qoʻymas esa,
Vayronadir koshona ham.
Intizor har uy dilovar
Dilkusholar bazmiga,
Gar oyok koʻysa qabohat
Yigʻlagay ostona ham.
Yaxshi doʻstlar davrasida
Ochilursan har zamon,
Koʻrkni shoda ichra topgay
Marvarid durdona ham.
Soʻrma mendan, kim diloro,
Doʻstmi yo jonona deb,
Doʻst mening koʻnglimdadir,
Jonimdadir jonona ham.
Kochma rostgoʻy doʻstlarning
Kohishu ozoridan,
Kaddi rost shamning tilidan
Oʻrtanur parvona ham.
Doʻst qidir, doʻst top jahonda,
Doʻst yuz ming boʻlsa oz,
Koʻp erur bisyor dushman
Boʻlsa u bir dona ham.
Kim senga hamroz emasdir,
Bogʻaraz deb oʻylama,
Gohi dushmanlik kilurlar
Koʻl sikib doʻstona ham.
Doʻsti sodik yoʻq ekan deb
Oʻrtanib kuyma va lek,
Mehr uyin keng ochsang, Erkin,
Doʻst boʻlur begona ham.
1967
RASHKIM
Seni yotlar tugul hatto –
Qilurman rashk oʻzimdan ham,
Uzokrok termulib kolsam
Boʻlurman gʻash koʻzimdan ham.
Koʻzim yongay senga nargis –
Koʻzin tiksa chamanlarda,
Yashirmam, lolaga rashkim
Ayon boʻlgay yuzimdan ham.
Degaylarki, charosu
Ol gilos olmish labingdan rang,
Labing tegsa hasad qilgum
Gilos birlan uzumdan ham.
Seni jonim dedim yolgʻiz,
Seni qalbim dedim tanho,
Chimirding kosh, pushaymonman
Koʻpol aytgan soʻzimdan ham.
Visol onida koʻz ochsa,
Ne tong, tongdan koʻngilda ranj,
Judo kilgay meni oy yuz,
Xumor koʻz yulduzimdan ham.
Senga oʻn toʻrtda bogʻlandim,
Hanuz erkin boʻlolmas dil,
Oʻzim dogʻman, aql kirmas,
Toʻzimsiz oʻttizimdan ham.
1967
YANA QALAMGA
Bargi gul qogʻozim oʻlsin,
Shohi gul – xoro kalam,
Lafzi bulbul birla qilsin
Ishq soʻzin insho qalam.
Orazin tasvir etarda
Bargi gul chok-chok oʻlib,
Qoshi taʼrifini aylab
Yigʻlasin shaydo qalam.
Hajr tahririda giryon,
Jabr taqririda xun,
Vasl tasvirida boʻlsin
Bulbuligoʻyo qalam.
Bejavob ishq dardini
Tunlar bayon etdik ikkov,
Bu azoblarni bilar
Yolgʻiz menu tanho qalam.
Sheʼr ila shod oʻlding, Erkin,
Qilmading dunyo havas,
Bor ekan koʻksingda otash,
Sen uchun dunyo qalam.
1967
ShIRIN
Dilkusho doʻst, dilrabo yor –
Birla kechgan dam shirin.
Doʻstu yor birlan hayotu
Siynai olam shirin.
Sevgi zavqi bir tomonu
Boda kayfi bir tomon,
Qay biri ortiq shirindir,
Qay birisi kam shirin.
Ikki gulgun chehra boʻlsa,
Oʻrtada gulgun sharob,
Men uchun maydin ham ortiq
Suhbati hamdam shirin.
Bu jahonda, deydilar,
Har kimda bor bir oʻzga tabʼ,
Menga may, bulbulga tong
Gul bargida shabnam shirin.
Sevgining dardi faqat
Beishq uchun begonadir,
Ishqi yor boʻlsa firoq –
Chekkanda hatto gʻam shirin.
Soʻyla, doʻst, gulgun sharobning
Kayfidan ortiq na bor?
Boʻsadan lablarda kolgan
Jon suvidek nam shirin.
Ey gulim, sevgim haqi,
Maydan meni qilma judo,
Menmi, ul ortiq dema,
Sen ham shirin, ul ham shirin.
1967
UCH BALODAN SAQLASIN
Uch balodan saqlasin,
Charxi balokash boʻlmasin,
Doʻst mehrsiz, dardsiz ulfat,
Yor jafokash boʻlmasin.
Dil agar payvand erursa
Ne jafo chekmak firoq,
Hech koʻngil sevgan koʻngil –
Yenida yakkash boʻlmasin.
Sevgi barku otashida
Oʻrtanishni gʻam demam,
Oshiqona bu dilim
Bebarqu otash boʻlmasin.
Yuzta jonim boʻlsa har bir
Kokilingga bir pilik,
Tolasiga oʻzgalarning
Koʻngli chirmash boʻlmasin.
Neki dard bor, neki kulfat
Bu jahonning kunjida,
Men boʻlay yuz ming giriftor,
Lek mahvash boʻlmasin.
Men yoniq qalbimni tutdim
Senga kaft uzra koʻyib,
Ol uni, oʻynab va lekin
Oʻtga tashlash boʻlmasin.
Yorni oftob deding, Erkin,
Kuymagin hijronida,
Oftob goh berkinur,
Bundan diling gʻash boʻlmasin.
1967
ZAMIN VA FAZOGIR
Zamin:
Senga taxtiravon, koshonadurman,
Senga mangu vatanman – xonadurman.
Taajjub qilmagin bagʻrimga tortsam,
Bolamsan, har na qilsa onadurman.
Fazogir:
Koʻkingda chaqnagan durdonadurman,
Sahar Zuhrosi yangligʻ yonadurman.
Kuyosh atrofida parvonasan, Yer,
Sening tegrangda men parvonadurman.
Zamin:
Samovot uzra qalb monand erurman,
Sening mehru oʻyingga band erurman.
Fazoda uch balandroq, lochinim, uch,
Boqib parvozingga xursand erurman.
Fazogir:
Zaminim, men senga farzand erurman,
Onamsan, toabad dilband erurman,
Aql birlan yengib tortish kuchingni,
Koʻngil birlan senga payvand erurman.
1961–1967
XAZINA
Sharq qoʻlyozmalari maxzanida
Varaklarni ochurman
Tozalab yillarni changidan,
Bu donish maxzani soʻzlar
Menga afsona yangidan.
Biri soʻylaydi tarixdan,
Biri sirli samolardan,
Birisi ishq savdosi,
Biri shahnoma jangidan.
Quloq tut, sahfalardan
Nolayu oʻtligʻ figʻon birlan
Sado kelgay Iroqu
Shomu, Hindu, Rum, Farangidan.
Oʻqib “Devoni Bobur”,
Ham varaklab “Nomai Bobur”,
Eshit bulbul navosiyu,
Qilichlarning jarangidan.
Navoiy sham kabi yonib,
Xazondek sargʻayib soʻlmish,
Varaklar ham olibdur
Sohibi devoni rangidan.
Fuzuliy Karbalo dashtin
Quyundek kezdi Qays birlan,
Dili hech topmadi taskin
Davrning boda, bangidan.
Oʻqib tarixni, Erkin,
Sahfalarga boqmagin hayron.
Erur ok davr changidan,
Sarigʻdir javr zangidan.
1967
HOFIZGA
Ming Samarkand, ming Buxoro
Hadya etgum xol uchun,
Lek nigorimda havas yoʻq
Mulku davlat, mol uchun.
Senga yulduzli samoni
Sovgʻa aylarman desam,
Nozlanib, oʻldimmi, deydi,
Bu choʻtir roʻmol uchun.
Gar xiloldan sirgʻa taqmoq
Istasam, aytur sanam:
Zormidim jezdan yasalgan
Hiylai aʼmol uchun.
Ul parivash chehrasini
Oyga etgandim kiyos,
Bir umr uzr aytadurman
Bu xato timsol uchun.
Hajrda kaddimni dol
Etding, desam, bergay javob:
Kim koʻyibdur sevgini
Qaddi bukilgan chol uchun.
Yor istigʻnosidan
Oʻlmasman-u, kuydim va lek –
Lobarim oldida nazmim
Bu qadar behol uchun.
1967
NA QILSIN
Ishq ahlidir parishon,
Oʻzga bino na qilsin.
Sheʼr ahlidir devona,
Kibru havo na qilsin.
Husn asli bevafo-ku,
Gar unga boʻlsa magʻrur,
Husn ahlining oʻzida
Sidqu vafo na qilsin.
Ishq ofatiga oshiq
Dil amri birla kirgay,
Dard ila shod ekan ul,
Malham, davo na qilsin.
Koʻrsat oʻzingni – shu bas,
Koʻnglimda boshqa oʻy yoʻq.
Ayb etmagil tikilsam,
Koʻzda balo na kilsin.
Yor vaslidan topolmas
Erkin diliga taskin,
Afsus demakdin oʻzga
U mubtalo na qilsin…
1968
ZAMON
Aylanur charxi falakning
Davridek mangu zamon,
Gohi “kajraftor”u gohi
“Zolim”u “badxu” zamon.
Ne uchun ahli zamon der
Oʻz zamonin bevafo,
Tutmasa Xayyomga may deb
Kosada ogʻu zamon.
Urdi-yu Mirzo Ulugʻbekka
Padarkush xanjarin,
Qabri uzra ham oʻzi
Ming yil chekar kaygʻu zamon.
Kim degay qattol uni,
Boburni u qon yigʻlatib,
Qilmasa Mashrabni zolim –
Oldida kulgu zamon.
Koʻp jafolar koʻrdi olam,
Koʻz yumib qilsam xayol,
Misli sayyod tigʻi majruh –
Aylagan ohu zamon.
Yoʻk, na doru makru fitna,
Na qilich, na tigʻ bakor.
Sheʼr kolur, shoir kolur,
Garchand kechur vaqtu zamon.
Vaqt, zamon oliy hakam,
Bul kun fano topgay gʻazal,
Gar gʻazal uzra quyoshdek
Sochmasa yogʻdu zamon.
Xanda ur, joʻsh ur, yurak,
Ozod zamindur bu zamin,
Nazm tuz, Erkin, axir,
Erkin zamondur bu zamon.
1968
DUTORIM TORI IKKIDUR…
Dutorim tori ikkidur:
Biri kuvnoq, biri mahzun
Ki, baytim satri ikkidur:
Biri dilxush, biri dilxun.
Nigorim chashmi ikkidur:
Biri yagʻmo, biri jodu,
Bu jodudan ikki koʻzim
Biri Sayhun, biri Jayhun.
Jahonda ikki dilbarning
Biri sensan, biri Laylo,
Jahonda ikki oshiqning
Biri menman, biri Majnun.
Jahonda ikki yulduz bor:
Biri sensan, biri Zuxro,
Misoli ikki nuqtamning
Biri ostin, biri ustun.
Jahonning mehri ikkidur:
Biri sensan, biri oftob,
Tarozu pallasi ikki:
Biri yerdur, biri gardun.
Makoni ikki lochinning –
Biri qoya, biri osmon,
Qanoti ikki shoirning –
Biri oʻlka, biri ochun.
Gʻazal bitmakda sachrabdur
Koʻzimdan yosh, dilimdan oʻt.
Shu bois ikki satrimning
Biri qatra, biri uchqun.
Kelib bogʻ sayridan Erkin
Gʻazalga toʻlqin izlardim,
Kirib keldi ikki doʻstim:
Biri Sayyor, biri Toʻlqin.
1968
SEVGINI TORTIB BOʻLURMU…
Sevgini tortib boʻlurmu
Toshu tarozu bilan,
Mehrni oʻlchab boʻlurmu
Zar bilan, inju bilan?
Ayt, qachon koʻnglimga solding
Ishk oʻtin, ey sohira,
Dil oʻzi bogʻlandimu, yo
Bogʻlading jodu bilan?
Men senga koʻnglimni ochdim,
Ha deb ayt, yo yoʻq deb ayt,
Buncha qiynaysan dilimni,
Oʻrtama kulgu bilan.
Nega senga tik qarolmam,
Koʻzlaring oftobmi, yo
Oftob aksin koʻzga solding
Oʻynashib koʻzgu bilan.
Vasl umidin tark etolmay
Intilar koʻnglim senga,
Umrini oshiq hamisha
Oʻtkazur orzu bilan.
1968
OYNING OʻN BEShI QORONGʻU
“Umrini oshiq hamisha
Oʻtkazur orzu bilan”.
Oyning oʻn beshi qorongʻu,
Oʻn beshi yogʻdu bilan.
Sevgida koʻksingga tomgan
Koʻz yoshingdan foyda yoʻq,
Ishk axir shunday olovki,
Oʻchmagay u suv bilan.
Zahmati ishq dard erursa,
Zahmati sheʼrdur davo,
Chunki, ogʻuning shifosi,
Deydilar, ogʻu bilan.
Barcha zahmat menga boʻlsin,
Mayli, doim men yashay
Bu ajib totli azobu
Bu shirin qaygʻu bilan.
Yoshligim – umrim nahori,
Ishku sheʼrsiz ne hayot?
Tongni yolgʻiz gʻaflat ahli
Oʻtkazur uyku bilan.
Yorni men jonim deb aytsam,
Iltifot deb oʻylama,
U yashar mensiz va lekin
Men tirikman u bilan.
1968
GULNORINI OʻP…
Uyquda topsang nigoring,
Asta gulnorini oʻp.
Ochmasa chashmin, yumuq ul
Chashmi xummorini oʻp.
Sen-ku uygʻogʻida vosil
Boʻlmagaysan laʼliga,
Uygʻonib achchiq soʻz aytmay,
Laʼli shaxdborini oʻp.
Roʻzgoring qora qilmay
Zulfini koʻksingga bos,
Koʻksingga botmasdan avval
Kiprigi xorini oʻp.
Vasl uyi mangu emasdir,
Ishq dami boqiy emas,
Qomating yo boʻlmasidan
Koshi zangborini oʻp.
Taqdir umringning xatiga
Nuqta qoʻymasdan burun
Xatti birlan labga posbon
Xoli raxdorini oʻp.
Yorning uyqusi gʻanimat,
Sen bu tun bedor boʻl,
Bir-bir aytmayman, dilingga –
Xush nadir, borini oʻp.
Uygʻonib soʻng, mayli, Erkin,
Dorga ossin yor seni,
Koʻzga surt sirtmogʻiniyu,
Tiz choʻkib dorini oʻp.
1968
SHEʼR AZIZ OLAM ARO
Sheʼr aziz olam aro
Menga tiriklik, jon qadar,
Jon nedir oshiq uchun,
Jondin aziz jonon qadar.
Sheʼrdan ayru tonglarim
Yaldo tuniday zim-ziyo,
Sheʼr bilan tunlar charogʻon
Xurshidi tobon qadar.
Sheʼr oʻzi jonon emasmu,
Yondirar hijronida,
Gohi boqsa bir qiyo,
Boshim boʻlur osmon qadar.
Kimki oshiqdur jahonda
Sheʼrga boʻlgay mubtalo,
Ishq uchun tengdur gadodan
To buyuk sulton qadar.
Shoh Bobur Hindu sori
Yurdi-yu, shoir va lek
Yigʻladi Fargʻonadin to –
Mulki Hindiston qadar.
Sheʼr zulolidan simirdim
Bir piyola toʻldirib,
Voh, koʻrindi menga har bir
Qatrasi ummon qadar.
Nuqta koʻy nazmingga, Erkin,
Muxtasarlik soʻzga zeb,
Yoʻqsa, tong otguncha sheʼring
Boʻlgʻusi doston qadar.
1968
SAYR
RAHMATULLOga
Qilmadim bir bor oʻshal
Gul yuzli zebo birla sayr,
Qonmagay dil, aylasam
Ming bitta Laylo birla sayr.
Ne boʻlur bir lahza kezsam
Husn shohi birla men,
Etmaganmu sayd chogʻi
Qul shahanshoh birla sayr.
Badniyatlar davrasida
Shodu xandon ul nigor,
Goh qilur Yetti qaroqchi
Shoʻx Surayyo birla sayr.
Yor bilan sayr etmogʻimga
Hech umidim qolmadi,
Men oʻzim Majnun kabi
Aylaymi sahro birla sayr.
Sayr etarman koʻcha-koʻyda
Yor xayoli birla shod,
Qilmagay hech kim yonida
Shuncha tillo birla sayr.
Men-ku yor ishqiga gʻarkmen,
Sayr istarman yana,
Tosh ham orzular ekan
Qilmokni daryo birla sayr.
Bu zamon koʻnglingda, Erkin,
Qolmagay zarra gʻubor,
Aylasang bir bor doʻsting
Rahmatullo birla sayr.
1968
SEVGI
Sevgi shunday navbahorki,
U tikandin gul kilur,
Toshga jonu til bagʻishlab,
Zogʻni ham bulbul qilur.
Sevgi shunday dard erurki,
Barcha boʻlgʻay mubtalo,
Mubtaloni neki qilsa
Telba bu koʻngul qilur.
Sevgi shunday tangridirki,
Unga tengdur shoh, gado,
Qulni aylab shohu sulton,
Shohni boʻlsa qul qilur.
Sevgi shunday bir olovki,
Jonga undan yoʻq omon,
Gulxanida oʻrtab-oʻrtab,
Bir kun oxir kul kilur.
Sevginingdur hukmi mutlaq,
Istasa shaydolarin
Chashmi giryonidan ummon,
Ohidan dovul qilur.
Sevgiga sheʼr bitding, Erkin,
Besabab ermaski, ishq –
Aylagach koʻngulni ishgʻol,
Sheʼr ila mashgʻul qilur.
1968
GULLAR BAZMI
Gul fasli sanam
Sayr ila gulshanda boʻlibdur,
Gʻuncha koʻz ochib,
Gul yuzida xanda boʻlibdur.
Gullar ichida
Shohi oʻzim, der edi lola,
Magʻrurligidan
Ul oʻzi sharmanda boʻlibdur.
Karnay gulining
Ogʻzi ochiq, volayu hayron,
Nargisning, ajab,
Ikki koʻzi sanda boʻlibdur.
Saf-saf tizilib
Safsar oyogʻingga koʻyib sar,
Band-band uzilib,
Joni bilan banda boʻlibdur.
Kirk boshlarimiz,
Kirk deya qirk ogʻa-ini gul,
Tigʻingga ular
Bari sarafkanda boʻlibdur.
Yuz jilva bilan
Nozli xirom etsa pechakgul,
Shohigul aning
Raqsiga xonanda boʻlibdur.
Kalqib keladir
Suvda nilufar senga peshvoz,
Ok shohida hur
Sayr ila yelkanda boʻlibdur.
Gulshanda kezib
Xoʻp sara guldasta tuzibsan,
Erkinning esa
Sheʼri parokanda boʻlibdur.
1968
GULCHYeHRALAR
Gulchehra shoiralarga
Gul boʻlib, gul-gul yonib,
Gulshan aro Gulchehralar,
Gul uzib oʻynar, qoʻyib
Gulga bino Gulchehralar.
Qay birisi qay biriga
Oshik erkan, bilmadim,
Gulmi yo Gulchehralarga,
Gulga yo Gulchehralar.
Aytingiz, kim gul demas
Kirsa xiromon bogʻ aro
Labga ol surtib, qoʻyib
Qoʻlga xino Gulchehralar.
Kuyga lab ochsa ular
Gulshanda bulbul sayramas,
Bosh egib tinglar chaman
Tuzsa navo Gulchehralar.
Buncha ham oqil ekanlar,
Oldilar aqlu hushim,
Buncha ham dilga yaqin
Bu dilrabo Gulchehralar.
Qaybirin ortiq qoʻyay,
Yoʻq, teng ekan sheʼr bobida
Nodira, Mahzunayu
Zebuniso, Gulchehralar.
Bu chaman gullarga kondir,
Ochilib yashnang mudom,
Gul boʻlib, gul-gul yonib
Gulshan aro Gulchehralar.
1968
ISHQ ISTILOSI
Koʻngul mulkini toroj –
Aylagan ishq istilosidir.
Na boʻlgay oxiri, bu
Istiloning ibtidosidir.
Degaylar, doʻstlikdan –
Boshlanur ishq, aksi ermasmi,
Biz endi doʻst, dedi yor,
Oh, bu sevgi intihosidir.
Baland parvoz etar yor –
Dil qushi, koʻzlarni dom aylab,
Uni sayd aylamoq yo
Har koʻngilning muddaosidir.
Nechun husnu sadoqatni
Egiz tugʻmabdi bu olam,
Tabiat qasdidir yoki
Bu ham bitta xatosidir.
Koʻngil dardini aytib
Yigʻlamasman koʻchayu koʻyda,
Oʻzi koʻnglimga dard solgan,
Oʻzi bu dard davosidir.
Topindim yor – sanamga men
Muhabbat sajdagohida,
Biling, dinsizlar osiymas,
Muhabbatsizlar osiydir.
Jafo qil, mayli, dilbar,
Vasl umidin koʻymagay Erkin,
Yotar yoʻlingda koʻnglim –
Bir shirin soʻzning gadosidir.
1968
TONG GʻAZALI
Qoʻnib gul uzra bulbul
Ishk kitobini varaqlabdur,
Yumuq tong koʻzlari
Oʻtlik navosidan charaklabdur.
Paridek nozu istigʻno etib,
Tong lola ruxsorin
Yuvib shabnam bilan
Bir tomchi shabnamdek yaraqlabdur.
Shafaq koʻzgusida
Oʻz husniga oshiq boʻlib bokmish
Va togʻlarni taroq aylab,
Quyosh sochin taroqlabdur.
Parivash yuzi jabridan
Koʻzim arz aylasa tongga,
U ham koʻzim karolab,
Ul pari yuzini oqlabdur.
Firogʻida kuyib derman:
U kaysi sirli kudratkim,
Meni unga yaqin aylab,
Uni mendan yiroqlabdur.
Ajab, tong xobida Erkin
Koʻribdur yorini, evoh,
Koʻz ochsa – yori yoʻq,
Ikki qoʻli yostiq quchoqlabdur.
1968
DILDA ISHQ DARYOCHADIR…
Ahli sheʼr balki kitobim
Nazmi ishq deb ochadir,
Yoʻq, kitobim sevgining
Devoniga debochadir.
Koʻzlaring orzusida
Tuzdim navo, zebo sanam,
Nastarin koʻz ochib aytsin,
Sheʼri xam zebochadir.
Balki u zebocha ermas,
Balki u bir gʻunchadir,
Husning oftobida ammo
Kun sayin zeb ochadir.
Voh, ajab, nomingni aytsam
Lol boʻlur til ham koʻngil,
Sheʼr ipi nogoh qalamning
Ignasidan qochadir.
Erkinning devonidan hech
Toʻlmasa koʻngling, ne tong,
Tilda sheʼr bir qatra boʻlsa,
Dilda ishk daryochadir.
1968
BAHONA QILMAS
Chin maʼshuk ulki, oshiq
Ashkin ravona kilmas.
Chin oshiq ulki, ishqin
Elga fasona qilmas.
Chin dilbar ulki, doim
Soʻzida ustivordir,
Aylab visolga vaʼda,
Soʻng yuz bahona kilmas.
Chin shoir ulki, oʻsgan
Bogʻini vasf kilgay,
Naqshin qafas ichida
Bulbul tarona qilmas.
Koʻzimni tiyra deb yor,
Etmas yuziga koʻzgu,
Kipriklarimni tigʻ deb
Sochiga shona qilmas.
Kurtak yozib koʻngulda
Gul ochdi gʻuncha ishqim,
Umid koʻzim oʻshanda,
Tokay nishona qilmas.
Qonim sharobin ichsang,
Totsang jigar kabobim,
Zabh etmay oʻzni Erkin
Bazmi shohona qilmas.
1968
EY KABUTAR
Ey kabutar, sheʼrim olib
Yori dilxohimga yet,
Yor mening ohimga yetmas,
Endi sen ohimga yet.
Oshiq ahli ichra tengsiz
Bir gadodanman deb ayt,
Husn mulki ichra hech bir
Tengi yoʻq shohimga yet.
Gohi hudman, gohi behud,
Shavqu dardim sharx qil,
Gohi ohimdan xabarsiz,
Gohi ogohimga yet.
Koʻrmasam bir dam jamolin
Mohi yoʻq tundur u kun,
Baxtim osmonida kun-tun
Xurshidu mohimga yet.
Ey kabutar, doʻstlarimni
Sogʻinib qoldim bukun,
Sen bu sogʻinch sheʼrim olib
Doʻstim Ibrohimga yet.
1968
TOLA SOCH
Ul pari avlodidanmu,
Yo bashar farzandimu?
XABIBIY
Ayt, bu soching tolasimu,
Jon ipin bir bandimu,
Yoki soching tolasiga
Jon ipim bogʻlandimu?
Tola-tola sochlaringdan
Dil yoʻqotmish tinchini,
Yo bu tolang dil qushiga
Qil tuzoq monandimu?
Kecha chiqding soch uchiga
Paxtadan bogʻlab pilik,
Hech qachon eʼzozli paxtam
Shuncha ardoqlandimu?
Sochlaring ishqi, bilolmam,
Menga rohat, yo azob,
Bu ilonning jonga solgan
Zahrimu yo qandimu?
Soch meni devona etgay,
Yo magar shoir qilur,
“Ul pari avlodidanmu,
Yo bashar farzandimu?”
1965
LOLA
Deyman: sahar shafakdan
Uchqunmi, lolasanmu,
Shodlik mayiga toʻlgan
Gulgun piyolasanmu?
Deydi: qizik savoling,
Qayda, ajab, xayoling,
Yellar koʻrib bu holing
Kulmoqda, bolasanmu?
– Soʻzimni kattik olma,
Boshingni quyi solma,
Buncha kizarma, lola,
Mendan uyolasanmu?
– Sen, ayt-chi, kaysi yogʻdan,
Qaysi chaman va bogʻdan?
Kulsang dedim, shu togʻdan
Tushgan shalolasanmu?
– Bilsang, uyim shaharda,
Keldim senga saharda,
Yur, xoʻp desang agarda,
Yo shunda qolasanmu?
– Koʻksingda, mayli, inson,
Senga fido kilay jon.
Bargimni sheʼr yozilgan
Daftarga solasanmu?
– Dema faqat varakdan,
Joy olgusen yurakdan,
Uchkunmisan shafakdan
Yoinki lolasanmu,
Yoqut piyolasanmu?
1959–1968
KOʻZGU
Yormi koʻzguga boqqan
Yerga yo boqar koʻzgu,
Yor yuzini koʻrganda
Suv boʻlib oqar koʻzgu.
Oy jamolining aksi
Koʻzgu bagʻriga tushdi,
Rashk oʻtida bagʻrimni
Oʻrtar-u yokar koʻzgu.
To tirik ekan jonim,
Koʻzgudek doʻst izlarman,
Okkoʻngilligi birlan
Koʻnglima yokar koʻzgu.
Qancha osma koʻzguni,
Qancha kokma mix birlan,
Haq yuzing etib oshkor,
Mix qilib qoqar koʻzgu.
Koʻzgudek tiniq sheʼr yoz,
Koʻzgudek chin ayt, Erkin,
Shunda nazm marjoning
Dur qilib toqar koʻzgu.
1968
BIR GOʻZALKIM
Bir goʻzalkim, husnidan el
Lol emish, hayron emish,
Ishki birlan dillar obod,
Xonumon vayron emish.
Nuktadek bir xoli bormish
Gʻuncha labning ustida,
Ul biri oshkor emishdir,
Ul biri pinxon emish.
Sangi dilning hasratida
Qancha dillar dard chekib,
Koʻzlarining gʻurbatida
Qancha koʻz giryon emish.
Barcha shaydolarning ohi
Jam esa mahshar boʻlib,
Xuni dil koʻz yoshlaridan
Bir buyuk toʻfon emish.
Qilgay ermish mutribi ishk
Oʻz maqomini iroq,
Shul sabab oxangi ushshok,
Giryai afgʻon emish.
Koʻyida yotmish koʻngillar
Misli singan koʻzgudek,
Vohki, har bir parchasida
Ul ruhi tobon emish.
Ul goʻzal olmoslik ermish,
Kim parilar zotidan,
Gʻoyibona oshiq Erkin
Tolibi davron emish.
1968
QUYOSH
Dilbarim husniga koʻkda
Mahliyo boʻlsin quyosh,
Mahliyo ermas, koʻyida
Bir gado boʻlsin quyosh.
Koʻrmasa bir dam jamolin
Men kabi zor yigʻlasin,
Abr ichiga berkinib
Motamsaro boʻlsin quyosh.
Gar havas kilsa nigorim –
Husniga, barq ursin ul,
Rashki kelsa kuysin-u
Yonsin, ado boʻlsin quyosh.
Ul kecha yor vasliga
Yetdim deganda otdi tong,
Qildi dildordan judo,
Yuzi qaro boʻlsin quyosh.
Deydilar, ishq otashidan
Oftob ham taft olur;
Gar isinmoq istasa
Qalbimga jo boʻlsin quyosh.
Bor ishonchim, bir kuni
Yongay quyosh kutb uzra ham,
Muz yuraklarga va lekin
Noravo boʻlsin quyosh.
Soʻnmasin olam charogʻi,
Tinmasin nur chashmasi,
To muhabbat umridek
Umri bako boʻlsin quyosh.
1968
IZHORI ISHQ
Dilga ilk bor tushdi nogoh
Dard atalgan kori ishq,
Dard debon kim aytmish oni,
Dardlarimga dori ishq.
Oshiq oʻlmakmu azob, yo
Ishksiz oʻlmak iztirob,
Zori ishq boʻlgay koʻngil,
Garchand chekar ozori ishq.
Ishq oʻti tushgan koʻngilga
Oʻzga dard begonadir,
Men boʻlibman, voh ajab,
Dardmandi sheʼr, bemori ishq.
Ishk soʻzin sheʼrimga soldim,
Ishq bilan yondim va lek –
Bilmam, oshiqlik nadir,
Bilmam, nadir asrori ishq.
Sheʼr yozilgan sahfalarga
Gul oʻrab keldim bukun,
Payt kutib nochor turarman
Qilgali izhori ishq.
1968
OʻRTADA BEGONA YOʻQ
Koʻyida men tosh boshimni
Urmagan ostona yoʻq.
Elda bor shunday masal:
Jon chekmasang jonona yoʻq.
Sevgi vodisida menga
Teng boʻlolgay qaysi Qays?!
Koʻnglim ochsam, ikki dunyo
Bu kabi afsona yoʻq.
Shahr ichida holatimdan
Kulmagan bir oqilu
Xilvat ichra menga ulfat –
Boʻlmagan devona yoʻq.
Ne ajabkim, mast boʻlibman
Koʻzlaringga termilib,
Yetti iqlimda bu yangligʻ
May yoʻgʻu mayxona yoʻq.
Ishq gʻamin aytsam qalamga
Ich etin kuydirdi ul,
Sevgidek oʻt yoʻq jahonda,
Men kabi soʻzona yoʻq.
Ok qogʻozim, senga Erkin
Ochdi pinhon ishqini,
Sen boru men bor, qalam bor,
Oʻrtada begona yoʻq.
1968
TAROQ
Sochlaring yodida tunlar
Koʻksini dogʻlar taroq,
Kecha yigʻlab, tongda bir bor
Koʻnglini chogʻlar taroq.
Zulfingga yetdi-yu tongda,
Boʻldi chehrang oshigʻi,
Hasratin koʻzguga aytib
Oʻzni kiynogʻlar taroq.
Ul taroq ermas sochingda,
Balki yoshli kiprigim,
Yoʻqsa, ne boiski, zulfing
Shuncha ardoklar taroq.
Rashk etib badkor taroqka
Gohi koʻnglim gʻash boʻlur,
Jonga payvand sochlaringni
Nega tirnogʻlar taroq?
Koshki boʻlsaydim tarogʻing,
Togʻ boʻlur erdi koʻngil,
Chunki oftob sochlariga,
Ne ajab, togʻlar taroq.
1968
VISOL SOGʻINCHI
Yor vaslini sogʻinsam
Sayr etaymu bogʻ-rogʻ,
Bogʻ-rogʻ sayr etganimdan
Koʻnglim oʻlmas chogʻrogʻ.
Xushlamas hijronda koʻnglim
Lolazor sayrini ham,
Chunki bagʻrim lolalarning
Bagʻridan ham dogʻrogʻ.
Gar sogʻinchim sharhin aytsam
Yondirar Farhod oʻzin,
Yo ochay Majnunga dardim,
Ul-ku mendan sogʻrogʻ.
Dardlashurga doʻst kani-yu,
Dillashurga yor qani,
Topganim ul oshnarokdir,
Bul esa oʻrtogʻrogʻ.
Intizorlik dardin, Erkin,
Haddi yoʻq, poyoni yoʻq.
Yor ozor topmasin deb
Men qoʻsharman “rogʻ-rogʻ”.
1968
MASAL BORKIM…
Ajab, vaslingga men endi
Yetishganda koʻrindi moh,
Masal borkim, ogʻiz oshga,
Burun toshga tegibdir, voh!
Kulib yurgay edim bir vaqt
Oʻqib Majnun jununidan,
Degaylar, oʻzgadin kulma
Uzingdan boʻlmayin ogoh.
Seving, deb sheʼr bitib avval,
Oʻzim boʻldim asiri ishq,
Oʻzi tushgay emish oxir
Birovga kimki kazgay choh.
Parivash zulmidan boʻldi
Koʻngil mulki parishonhol.
Demishlar mulk vayrondir
Agar zolimlik etsa shoh.
Boʻlibsan oshiq, Erkin,
Uz umid jondin, oʻkinch kilmay,
Oʻzingga, deydilar, dushman
Keyin chekkan pushaymon, oh.
1968
NASIHAT
(“Kulgu mushoiralari”dan)
Qoʻlni ishga mohir etma,
Tilni gapga usta qil,
Ishni bir qilgan joyingda
Gapni albat yuzta qil.
Boshligʻing oldida topmok
Istasang sen eʼtibor,
Qomating yuz turli bukkin,
Soʻzni ham ming tusda qil.
Jilmayib tur yonida, hech
Ochma tanqidga ogʻiz,
Taklifing boʻlsa oʻziga
Astayu ohista qil.
Tur desa tur, yot desa yot,
Chiqma zinhor izmidan.
Hech fikr qilma oʻzingcha,
Qilma bir ish mustaqil.
Boshligʻing koʻnglini bil sen,
Ketma pinjidan nari,
Paytini topsang mabodo,
Birga yuzta-yuzta qil.
Bil, senga bu besh nasihat,
Eng asosiy qoida:
Qoʻlni ishga mohir etma,
Tilni gapga usta qil.
1968
SOCH MADHI
(“Kulgu mushoiralari”dan)
Bir zamonlar faxr etarding
Qop-qora soching bilan,
Sen bukun qoshimdadursan
Turfa qirmoching bilan.
Uchramas bundok gʻaroyib
Partav afshon bosh sira,
Kez Iroq birlan Ajamni,
Rumni Chinmochin bilan.
Maslahat, senga bukundan
Bir aso darkor ekan,
Kulsa yoshlar toʻplanib,
Quvgaysan ogʻoching bilan.
Yoʻqsa, oʻtganda yalang bosh
Koʻchayu bozordan,
Hammani bezor qilursan
“Poʻsht”u “qoch-qoch”ing bilan…
Doʻstginam, boshingni tik tut,
Arzigay faxr aylasang,
Bu kabi oppoq ochilgan
Guli qiygʻoching bilan.
1968
KOʻChAMEN
(“Kulgu mushoiralari”dan)
Har koʻcha obod, xamon men
Turfa vayron koʻchamen.
Yozda changistonu qishda
Balchigʻiston koʻchamen.
Koʻchamen der boʻlsam, evoh,
Koʻplar aylar ishtiboh,
Bilmadim, rost koʻchadurmen,
Yoki yolgʻon koʻchamen.
Kanchalarning koʻzlariga
Chang-gʻuborim toʻldirib,
Qanchalarning etigini
Tortib olgʻon koʻchamen.
Bir tomonim u tumandur,
Bir tomonim bu tuman,
Boshligʻim koʻp, koʻp arosat –
Ichra qolgʻon koʻchamen.
Ayladi jarrohi gorgaz,
Vohki, koʻksim chok-chok,
Kim qachon tikkay bu zahmim,
Mangu hayron koʻchamen.
Ikki boshlikdin men endi
Kimga faryod aylayin?
Yo utomon koʻchgum endi,
Ye bu tomon koʻchamen.
1968
BOSHINDADIR
(“Kulgi mushoiralari”dan)
Oʻn sakkiz ming olam oshubi
Padar boshindadir,
Ne ajab, chun oʻgʻli oning
Oʻn sakkiz yoshindadir.
Nay misol shim kiygan ul
Sandiqdayin tufli bilan,
Hurpayib turgan savatdek
Soch aning boshindadir.
Ul padar oh urmasin –
Nechun yoqosin chok etib,
Neki bad feʼl boʻlsa, bari
Ushbu beboshindadir.
Oʻzgalardan kulgay erdi
Koʻcha-koʻyda bir zamon,
Aqlgʻa yuz hayrat, emdi –
Bul uning qoshindadir.
Oʻgʻlidan aylardi umid
Keltirar rahmat debon,
Barcha “rahmat” elning otgan
Taʼnai toshindadir.
Yoʻq ajab, yoshlikda oʻgʻlin
Ota ardoqlab, suyib,
Erkalab boshiga qoʻydi,
Ul hamon boshindadir.
1968
OʻZBEGIM
(qasida)
Tarixingdir ming asrlar
Ichra pinhon, oʻzbegim,
Senga tengdosh Pomiru
Oksoch Tiyonshon, oʻzbegim.
Soʻylasin Afrosiyobu
Soʻylasin Urxun xati,
Koʻhna tarix shodasida
Bitta marjon, oʻzbegim.
Al Beruniy, Al Xorazmiy,
Al Forob avlodidan,
Asli nasli balki Oʻzluq,
Balki Tarxon, oʻzbegim.
Oʻtdilar shoʻrlik boshingdan
Oʻynatib shamshirlarin
Necha koon, necha sulton,
Necha ming xon, oʻzbegim.
Togʻlaring tegrangda goʻyo
Boʻgʻma ajdar boʻldi-yu,
Ikki daryo – ikki chashming,
Chashmi giryon, oʻzbegim.
Qaysari Rum nayzasidan
Bagʻrida dogʻ uzra dogʻ,
Chingizu Botu tigʻiga
Koʻksi qalkon, oʻzbegim.
Yogʻdi toʻrt yondin asrlar
Boshingga tiyri kamon,
Umri kurbon, mulki toroj,
Yurti vayron, oʻzbegim.
Davr zulmiga va lekin
Bir umr bosh egmading,
Sen – Mukanna, sarbador – sen,
Erksevar kon, oʻzbegim.
Sen na zardusht, sen na buddiy,
Senga na otash, sanam,
Odamiylik dini birla
Toza imon, oʻzbegim.
Maʼrifatning shuʼlasiga
Talpinib zulmat aro,
Koʻzlaringdan okdi tunlar
Kavkabiston, oʻzbegim.
Tuzdi-yu Mirzo Ulugʻbek
Koʻragoniy jadvalin,
Sirli osmon toqiga ilk –
Qoʻydi narvon oʻzbegim.
Mir Alisher naʼrasiga
Aks-sado berdi jahon,
Sheʼriyat mulkida boʻldi
Shohu sulton oʻzbegim.
Ilmu sheʼrda shohu sulton,
s Lek taqdiriga kul,
Oʻz elida chekdi gʻurbat,
Zoru nolon oʻzbegim.
Mirza Bobur – sen, figʻoning
Soldi olam uzra oʻt,
Shoh Mashrab qoni senda
Urdi tugʻyon, oʻzbegim.
Sheʼriyatning gulshanida
Soʻldi mahzun Nodira,
Siym tanni yuvdi koʻz yosh,
Koʻmdi armon, oʻzbegim.
Yigʻladi furqatda Furqat
Ham muqimlikda Mukiym,
Nolishingdan Hindu Afgʻon
Qildi afgʻon, oʻzbegim.
Tarixing bitmakka, xalkim,
Mingta Firdavsiy kerak,
Chunki bir bor chekkan ohing
Mingta doston, oʻzbegim.
Ortda koldi koʻhna tarix,
Ortda koldi dard, sitam,
Ketdi vahming, bitdi zahming,
Topdi darmon, oʻzbegim.
Boʻldi osmoning charogʻon
Tole xurshidi bilan,
Boʻldi asriy tiyra shoming
Shuʼlaafshon, oʻzbegim.
Men Vatanni bogʻ deb aytsam,
Sensan unda bitta gul.
Men Vatanni koʻz deb aytsam,
Bitta mujgon oʻzbegim.
Faxr etarman, ona xalqim,
Koʻkragimni togʻ qilib,
Koʻkragida togʻ koʻtargan
Tanti dehqon oʻzbegim.
Oʻzbegim deb keng jahonga
Ne uchun madh etmayin!
Oʻzligim bilmoqqa davrim
Berdi imkon, oʻzbegim.
Men buyuk yurt oʻgʻlidurman,
Men bashar farzandiman,
Lekin avval senga boʻlsam
Sodiq oʻgʻlon, oʻzbegim.
Menga Pushkin bir jahonu
Menga Bayron bir jahon,
Lek Navoiydek bobom bor,
Koʻksim osmon, oʻzbegim.
Qayga bormay, boshda doʻppim,
Gʻoz yurarman gerdayib,
Olam uzra nomi ketgan
Oʻzbekiston, oʻzbegim.
Bu qasidam senga, xalqim,
Oq sutu tuz hurmati,
Erkin oʻgʻlingman, qabul et,
Oʻzbegim, jon oʻzbegim.
1968
FUZULIY GʻAZALIGA MUXAMMAS
Oʻlmasam zor anga, tarki ohu zor etmasmidim,
Ishq koridan kechib bir oʻzga kor etmasmidim,
Gar junun yor oʻlmasa holimdan or etmasmidim,
Aql yor oʻlsaydi tarki ishqi yor etmasmidim.
Ixtiyor oʻlsaydi rohat ixtiyor etmasmidim.
Javr oyinini bir dam koʻrmoqqa oʻlsaydi sabr,
Gʻayrini shod, doʻstni purgʻam koʻrmoqka oʻlsaydi sabr,
Chashmi dilda bir dame nam koʻrmoqqa oʻlsaydi sabr,
Yor ila agʻyorni hamdam koʻrmoqqa oʻlsaydi sabr,
Tarki gʻurbat aylayub azmi diyor etmasmidim.
Ul ruxi bayzoligin savdoligimdan qil qiyos,
Ul dili xoroligin shaydoligimdan qil qiyos,
Zuhd eli taqvin mugʻa oshnoligimdan qil qiyos,
Voizin kufrin banim rasvoligimdan qil qiyos,
Anda sidq oʻlsaydi ban taqvo shior etmasmidim.
Yoʻq ajabkim, dardlardin oʻzga dardim bordur,
Bir davosi oʻlmoq oning, bir davosi yordur.
Dema jarroh nashtari bu, yor urgan xordur,
Dardimi olamda pinhon tutdigʻim nochordir,
Ugʻrasaydim bir tabiba oshkor etmasmidim.
Ezdi hijronu malomat, javru kohish koʻnglimi,
Ovlamas dunyo ishiga zarra xohish koʻnglimi,
Ne kilay, Erkin, ikki oʻt ichra kolmish koʻnglimi,
Ey Fuzuliy, dogʻi hijron ila yonmish koʻnglimi –
Lolalar ochsaydi sayri lolazor etmasmidim.
1968
NAVOIY GʻAZALIGA MUXAMMAS
Koʻz ochar gulshanda gʻuncha, bulbul afgʻon aylagach,
Nega afgʻon aylay, ul gul yuzni tobon aylagach,
Misli oykim, koʻrk ochur sayri shabiston aylagach,
Husni ortar yuzda zulfin anbar afshon aylagach,
Sham ravshanroq boʻlur torin parishon aylagach.
Nega ul kun sochlaringni anbar afshon aylading?
Roʻzigorim tiyra, koʻzim kavkabiston aylading?
Qoʻlga koʻygachmu xinolar yo dilim qon aylading,
Yuzni gullardin bezabmu byazni qurbon aylading,
Yo yuzingga tegdi qonlar bizni qurbon aylagach.
Mehr soʻndirgach dilida, jonni soʻzon ayladi,
Husnini obod etib, koʻnglimni vayron ayladi,
Sehr aylab oshiqoro, bandi pinhon ayladi,
Oshikor aylab yuzin, koʻzimni hayron ayladi,
Yoshurun oldi koʻngil, oʻzimni hayron aylagach.
Men-ku sodiq mahram erdim ogʻzi mahkam, koʻngli pok,
Ishq sirin etmasdim oshkor boʻlgunimcha toki xok,
Shafkat istab nola qildim, ont ichib yokamni chok,
Jonda koʻygʻoch nakdi ishkin qildi koʻnglimni xalok,
Oʻldurur mahramni sulton ganj pinhon aylagach.
Nolayu afgʻoning, Erkin, dilbaringga yetmadi,
Yetsa ham yo bemehr yor zarra parvo etmadi,
Bitdi koʻp zahming va lekin ishk zahmi bitmadi,
Ey Navoiy, ishk agar koʻnglingni majruh etmadi,
Bas, nedinkim qon kelur ogʻzingdan, afgʻon aylagach.
1968
BOBUR GʻAZALIGA MUXAMMAS
Yetolmay qomatim yodur necha oykim, hilolingga,
Qaro koʻz mardumi yigʻlab tikilmoq birla holingga,
Qachon ul totli kun kelgay, yetarman lahza bolingga,
Qachon boʻlgʻay, musharraf boʻlgʻamen, jono, jamolingga,
Qutulgʻaymen firoqingdan, yetishgaymen visolingga?
Qaro boʻlmish, ne tongkim, roʻzigorim qora ul koʻzdin,
Qaro oʻq otdi kipriklar, koʻngilda yora ul koʻzdin,
Uzim sobitman ishkda, koʻz yoshim sayyora ul koʻzdin,
Koʻz ochqil boqqanikim, boʻlmisham bechora ul koʻzdin,
Lab ochqil soʻrgʻalikim, tashna boʻlmishman zilolingga.
Salomim yetkur, ey xurshid, nigorim koʻyidan oʻtsang,
Gʻuborin koʻzga sur ostonasiga bosh urib yetsang,
Boʻl ogohkim, yuzin koʻrgach ajab yoʻqdir kuyib ketsang,
Ul oyning yuzi birlan toʻsh urib daʼvoyi husn etsang,
Yaqin boʻldi bukunkim, ey quyosh, yetting zavolingga.
Netar mendan borib, bulbul, anga sharhi koʻngil etsang,
Uzing koʻnglim boʻlib borsang, aning koʻnglini gul etsang,
Kerakmas, gʻamlarim soʻylab agar koʻnglin malul etsang,
Kabutar, eltasan xatim, ne boʻlgʻay gar qabul etsang,
Koʻngulni bogʻlasam ul noma yangligʻ parru bolingga.
Asiri bandi zulfingman, demam Erkinni ozod et,
Kuyibman dogʻi jabringdan, demasman tarki bedod et,
Meni band et, menga jabr et, hayotim mayli barbod et,
Belingdin kim xayolidur, yirokdurman, meni yod et,
Umidim borki Boburdin, yetishgaymen xayolingga.
1968
VATANDIN YAXShI YOR BOʻLMAS
(Qozoq shoiri Jumakent Najmiddinov gʻazaliga muhammas)
Jahonda men tugʻilgan
Oʻlkadek hech bir diyor boʻlmas,
Bu yangligʻ bogʻu gulshan
Ham bu yangligʻ guluzor boʻlmas,
Vatan sevmakdin ortiq
Menga olamda shior boʻlmas.
Vatan ishqida yongan qalb,
Bilingki, asti xor boʻlmas,
Vatan sevgan murodiga
Yetur, hech dilda zor boʻlmas.
Saodatga makondir
Qay chamanga sen qadam qoʻysang,
Uzingni baxtli bil yurtda
Yashashning zavqini tuysang,
Chin odamsan, chin oʻgʻlonsan
Yurakdan elni chin suysang,
Vatan sevmoq saodatdir,
Agar naslingga sen kuysang,
Vatanni sevmagan inson
Jahonda baxtiyor boʻlmas.
Toʻyib boqgil bu yurt husnigakim,
Koʻnglingni chogʻ etgin,
Bu elning oʻgʻliman, deb
Qil gʻurur, koʻksingni togʻ etgin.
Vatan har zarra tuprogʻin
Koʻzingga sen qarogʻ etgin,
Bobolar maskan etgan
Bu aziz tuproqni bogʻ etgin,
Yarashgay iftixor etsangki,
Ortiq iftixor boʻlmas.
Zuloli taʼmini topmam
Sira bolu shakarlarda.
Vatan yodi erur kalbimda
Boʻlsam men safarlarda,
Jamoliga toʻyolmasman
Kezib qishloq, shaharlarda,
Qizil gul bargida bulbul
Kabi sayrab saharlarda,
Yana shoir qilur takror,
Vatandin yaxshi yor boʻlmas.
1968
Erkin VOHIDOV
“Ishq savdosi” (“Sharq” nashriyoti, 2000) kitobidan
https://saviya.uz/ijod/nazm/yoshlik-devoni/