Buyuk yozuvchi Hemingueyning avval sheʼr yozganini koʻpchilik bilmaydi. Uning sheʼrlarida ham nasridagi mavzular asarlar markazida turadi – bu urushning maʼnisizligi, inson qadrining fojiaviy toptalishlari, qoʻmondonlarning xatolariga qurbon ketgan oddiy askarlarning taqdiri, xonashinlikdan toriqish va sarguzashtlar ishtiyoqi chizgilaridir.
Ernest HEMINGUEY
Sheʼrlar
Askarlarga nasib etmas sokin oʻlim,
Ular nasibasi – janggohdagi xoch.
Yiqilgan jangchining boshi ustida
Xochday tuprogʻiga tiqilar ogʻoch.
Askar yoʻtaladi, bukchayar, oʻqchir,
Toʻrt tomon – alanga, otash, dod-voy, sas…
Tokim janglar toʻxtab, tun tushmas ekan,
Askar tirik qolganiga ishonmas.
Oʻgʻlimga nasihat
Hech qachon ishonma oqlar irqiga,
Juhudni, hech kimni oʻldirma, bolam,
Imzo chekma hech bir shartnomalarga,
Cherkovda muk tushib yotma hech qachon.
Yaratganga ishon.
Harbiy kishi boʻlma hech qachon, bolam;
Koʻpaytirma xotin sonini hech choq;
Jurnallarga aslo yozma maqola;
Tikonlarga hech vaqt urmagin tirnoq.
Qogʻozlarga aslo umr bogʻlama,
Urushdan hal boʻlmas muammo sira,
Fahsh maydonida taning bulgʻama,
Oʻzingni pok saqla, asra bokira.
Taʼmagirga aslo toʻlama tovon,
Sudlarga tushmasing ishing hech qachon,
Noshirlarga aslo ishonma, bolam,
Yoʻqsa, toʻshaklaring boʻlar xas, somon.
Bir-bir tashlab ketar seni doʻstlaring,
Hamma kirib ketar oxir qabrga.
Agar pok, sabrli umr kechirsang,
Falak ayvonida boʻlarsan birga…
Sarlavha
Koʻproq fikrlasang, oʻylasang chunon,
Maqsadga oson yoʻl topilar, ishon.
Biz-la avval raqs tushar shayton,
Keyin tavba tomon sudraydi iymon;
Tunda Yaratganga sigʻinarmiz biz,
Kunduzlari egamiz – Iblis…
Essiz!
Ruzvelt
Ishchilar unga ishonardi,
Ishonchni yoʻqotdi u oxir,
Oʻziga ishonmasalar ham
Suratin osarlar devorga axir.
“U Farangistonda boʻlsa, nima qilardi!” –
Dedilar.
Balkim, tirik qolardi –
Oʻlgan boʻlardi,
Ehtimol,
Askarlar oʻlarlar jang maydonida,
Generallar toʻshakda oʻlar doimo,
U ham oʻldi nihoyat.
U hayotligida toʻqigan afsonalar
Hali ham tirik, rivojlanmoqda butkul,
El koʻndi.
U oʻldi, afsonalari uchun toʻsiq yoʻq endi.
Kanadaliklarni
yaxshi koʻraman
1918 yil 8 iyulda
Payvda halok boʻlganlar
Men siz bilan orzu qilganman,
Armonlarga koʻmilganman, ogʻringanman,
Jang qilganman,
Yaralarimizni bogʻlaganmiz birga.
Sizlar bilan edim,
Keyin ketdingiz qorongʻu yerga.
Endi tunda kelasiz Siz,
Kulgu yoʻq yuzingizda,
Yonimda yotasiz uzala,
Horgʻin, sovuq, tigʻingiz keskir,
Qaynoq yuragimni kesasiz, dilni tilasiz tonggacha,
Payvda halok boʻlgan doʻstlarim…
Sheʼr
Meni qachondir astoydil sevgan yagona odam
“Alvido” dedi
Va ketdi.
U quyoshli bir kunda
Pikardiyada halok etildi.
Yigitlik talabi
Yigitlik bizdan kuylashni talab etardi,
Ammo kesdilar tilimizni.
Yigitlik bizdan yugurishni talab etardi,
Ammo toʻsdilar yoʻlimizni.
Yigitlik soʻrardi oʻynab-kulishni,
Ammo joʻnatdilar urushga.
Biz istamagan edik aslo oʻlishni,
Toʻgʻri keldi,
Qarimasdan,
Goʻrga kirishga…
Halok boʻlgan zoʻr yigitlarga
Ular bizni simirib chaynadilar,
Tuflab tashladilar;
Qirol va davlat,
Isoi Masih
Va boshqalar.
Vatanparvarlik,
Demokratiya,
Burch –
Safsatalar va yasama nutqlar,
Ular bizni buzdi va oʻldirdi, yigitlar…
Inglizchadan
Karim BAHRIYEV
tarjimalari
“Ijod olami”, 2018/4
https://saviya.uz/ijod/nazm/u-hayotligida-toqigan-afsonalar/