Хотинингиз менга ёқмади

Иккита инглиз жентельмени хиёбонда учрашиб қолди.
– Сэр, сиз кеча театрда янги спектаклни томоша қилдингиз, тўғрими?
Сэр ён дафтарчасини очиб, деди:
– Ҳа, гапингиз тўғри, томоша қилдим. Актёрлар қойилмақом қилиб ўйнашди. Менга маъқул бўлди.
– Спектаклни менинг хотиним билан бирга томоша қилганингиз ҳам тўғрими?
Сэр яна ён дафтарчасига қаради.
– Ҳа, тўғри. Театрга ёлғиз боришни хушламайман.
– Спектаклдан сўнг икковингиз ресторанда ўтирганингиз-чи?
– Буниси ҳам тўғри. Бундай спектакллар ҳамиша ҳам бўлавермайди-да, биродар. Театрлар саҳналарини ҳар хил бемазагарчиликлар босиб кетди.
– Сэр, бу ишингиз менга ёқмаяпти.
Сэр таажжуб билан яна ён дафтарига қаради-да, жавоб қайтарди:
– Дарвоқе, мен сизга айтсам, гап иккимизнинг ўртамизда қолсин-у, хотинингиз ҳам менга унча ёқмади.

Бир киши Лондонга кўчиб келиб, шу ерда муқим яшай бошлади. Орадан бир неча ой ўтгач, тинимсиз ёғаётган ёмғир жонидан ўтиб, ён қўшнисидан сўради:
– Бу ерда қуёшли кунлар ҳам бўладими, қўшни?
Қўшни хижолат бўлиб деди:
– Аниқ айта олмайман, мен бу ерга келганимга бор-йўғи йигирма йил бўлди, холос.

Ёш йигит ишга кирмоқчи бўлиб, завод директорига қўнғироқ қилди.
– Сэр, иш юзасидан сиз билан кўришмоқчи эдим. Илтимос, мени қабул қилсангиз.
– Бу масалада сиз котибам билан учрашганингиз маъқул, – деди директор.
– Котибангиз билан учрашдим, ажойиб суҳбат бўлди. Тунги кафеда эрталабгача гапимиз тугамади. Бунақа қўҳли котибани топганингизга қойилман. Энди сиз билан учрашсам дегандим…

Лондонга хизмат сафари билан келган бир кишининг уйига қайтадиган вақти бўлди. Меҳмонхона билан ҳисоб-китоб қилиб пастга тушаркан, кутилмаганда хизматкорига қараб деди:
– 454-хонага югур, костюмим билан кўйлагим қолиб кетганга ўхшайди. Шкафда осиғлиқ турган бўлиши керак. Бўл тезроқ, яна олти дақиқадан сўнг поездимиз жўнайди.
Орадан тўрт дақиқа ўтгач, хизматкор ҳаллослаб етиб келди:
– Сэр, тўғри айтибсиз, костюмингиз билан кўйлагингиз шкафда осиғлиқ турибди. Нима қилай?

Учта хавфли нарса борки, улардан ҳамиша эҳтиёт бўлиш лозим: отнинг туёғи, буқанинг шоҳи ва инглизнинг мийиғида кулиши.

Америкалик билан англиялик тортишиб қолса, ирландиялик билан шотландияликнинг бўйи бир қарич ўсади.

Европаликларнинг наздида, кутилмаганда сизга ҳамроҳ бўлиб қолган аёлларга ортиқча мулозамат қилиш шарт эмас. Улар шусиз ҳам бор будингизни шилиб олишади.

“Иштаҳали” шифокорларнинг ўзгармас орзуси: “Камбағаллар оғир касал бўлиб қолишмасин, янги бойлар бутунлай тузалиб кетмасин…”.

Уч дўст иш билан банд. Биринчиси бекат, панжара, девор ва симёғочларга одамларнинг турли эълонларини ёпиштириб пул топади, иккинчиси уларни шилиб кун кечиради. Учинчиси эса эълонларни тушгача ёпиштириб, тушдан кейин ўзи йиғиб олади. Маошидан дўстларига қарз ҳам беради.

Европада аёллар эркакларнинг ёшини паспортига қараб эмас, ҳамёнига қараб белгилашади.

Аёлларнинг ташқи қиёфасидек ёлғончини бу дунёда топиб бўпсиз.

Ирландиялик танбалнинг мияси Бермуд учбурчагига ўхшайди: ахборотни қабул қилади-ю, шу онда йўқотади.

Тўпловчи М.АҲМЕДОВ

2019/1