BAZILIKA (yun. basilike — shohona bino) — tarh (plan)da choʻziq toʻgʻri toʻrtburchak shaklidagi katta mahobatli bino. Ichki qismi qator ustunlar bilan uzunasiga ketgan bir necha (asosan 3 yoki
5) qism (nef)larga boʻlingan. Oʻrtadagi qism Bazilikaning asosiy xonasi hisoblanganligi tufayli yonidagilardan balandroq va kengroq boʻlgan, tepasidan darchalari orqali ichkari yoritilgan. Qad. Rimdagi Bazilika lardan sud va savdo idorasi sifatida foydalanilgan, keyinchalik dastlabki xristian ibodatxonalarining asosiy turi boʻlgan.