U toʻlqinning manzili sohil

Vatan

U ummon – yoʻllovchi suv – sohirlikni,

U havo – olamga yoygay hurlikni.

Vatanni tuyasan osmonga qarab,

Yerdan koʻrolmaysan bunday kenglikni.

Vatanim – qadrimsan, Vatanim – oʻzing,

Xalqim shaʼni erur, elim – yuz-koʻzing.

Men sening sodigʻing boʻlayin, illo,

Oʻzingsan – non, tuzim, oʻzim – non, tuzing.

Sevgi

1

Olcha –

oyga havasmand

gʻuncha.

2

Oy –

tun dardidan

susaygan osmon.

3

Suv –

tuproqqa qorishgan

yagona oshiq.

4

Tun –

ketsa,

birga olib

ketadi oyni.

Izgʻirin

Asrolmadi shoxlar barglarin,

Qochdi tuproq ostiga toklar.

Izgʻiringa sotildi havo,

Ildiziga singdi kurtaklar.

Oʻrtab qoʻydi yerni tengsizlik,

Qaqshamadi choponi borlar.

Goʻyo osmondanmas, odamning

Qovogʻidan yogʻmoqda qorlar.

Taqdir

– Kecha, qayga?

– Kunduzga.

– Kunduz, qayga?

– Yulduzga…

* * *

Gʻururning bir nomin shayton, deydilar,

Uning sarbozlari qadr yeydilar.

Togʻ – yerning hikmati, ato etilgan,

Ular bilan zamin mahkam tutilgan.

Dengizda ham togʻlar boʻladi hosil,

Ammo u toʻlqinning manzili sohil.

Suv, obihayotman deb, shovqin solgan,

Egam, qirgʻoq bilan jilovlab olgan.

* * *

Jajji chittak yoʻngʻichqa bargin

Choʻqiydiyu olmas bir chimdim.

Undan nima izlagan, deya,

Xayollarga oʻzimni koʻmdim.

Hech kim oʻzolmas oʻylaridan,

Deyolmaysan, tor koʻngling – koʻrking.

Qishloq shahar yelkalaridan

Mana, ola boshladi yuking.

Goʻyo bu yer – dardim poyoni,

Yashash lozim neni aritib?

Yararmanmi onam kuniga

Qoʻygan boʻlsam oʻzim qaritib?

Alla, dilga eng yaqinrogʻi,

Undan uzoqlashding – koʻzda nam.

Ovunchogʻim – qushlar sayrogʻi,

Hayot yoʻlim – birgina onam.

* * *

Kenglik.

Yomgʻiru qordan

eshitgani

bir xil xitoblar:

– Yer bilan osmon

togʻ koʻzini uzmay,

oʻqiydigan kitoblar.

* * *

Chehrang goʻyo shoyi dastroʻmol,

Asta yuzim sari yozasan.

Qachon artasan deb, dil yoshim –

Tunlar yigʻlab olaman baʼzan.

Olislarda boʻlsam ham sendan,

Oy misoli azizsan menga.

Qahratondan qutqarsa edi

Labingdagi ajib alanga.

Bilolmasman, qaysi yulduzsan,

Qay qirdagi qaysi lolasan?

Men – tuproqni buloq suvidek,

Goʻzalliging bilan olasan.

Rassomga tavsiyalar

1

Yorugʻ xona deraza tufayli

tun bilan til topishdi.

Yulduzlar uni koʻrdi –

nogoh xonaga,

koʻrshapalak uchib kirdi.

2

Uygʻonishga uygʻonib,

faqat tirikligin namoyon etgan

tongni isrof qilayotgan odam.

3

Tunning kirdikorini

bechoralarga

soʻzlab berayotgan odam.

4

Tunga nisbatan

qorning niyati ayon.

Uni yoritmoqqa urinar,

miq etmaydi mudroq qoyalar.

5

Zangor osmon.

Havo – kenglik hunari.

Inlarini toza tutmoq oʻyida

ucha-ucha qovushayotgan

bir juft asalari.

6

Oʻta chiroyli, ammo, maʼnosiz,

bir juft qora koʻz.

Orqa fonda esa

tushgan,

tushayotgan xazonlar.

Ilhom AHROR

“Sharq yulduzi” jurnali, 2017–2