Bir kishi bozordan poliz mahsulotlari sotib olibdi. Uyga kelib qarasa, sabzi-piyoz oʻrnida bir uyum tosh turgan emish. Savdogarlar chuv tushirgan ekan. Lekin u qaytib borib janjal koʻtarmabdi, indamay qoʻyaveribdi.
Oradan qirq yil oʻtibdi. Bir kuni boyagi odamning darvozasi taqillabdi. Chiqib qarasa, boʻsagʻada munkillagan chollar turgan emish.
– Assalomu alaykum, – gap boshlabdi ular. – Biz seni bir zamonlar aldagan edik, kechirim soʻragani keldik.
Bu soʻzni eshitgan kishi ularni quchoqlabdi va:
– Ha, u voqea esimda. Lekin men sizlarni oʻshandayoq kechirganman. Toshlarni esa, chuqurga tashlab yuborganman, – deb aytibdi.
– Biz esa ularni qirq yil yuragimizda olib yurdik, – deyishibdi sobiq savdogarlar va birdan yengil tortishibdi.
Orif Tolib tayyorladi.
“Irfon” taqvimi (2015 yil 1-chorak)da chop etilgan.
https://saviya.uz/ijod/nasr/toshlar/